Muziek / Album

Verrijkte tango

recensie: Gotan Project - Tango 3.0

Wie Gotan Project al kent en de eerste twee albums waardeerde, zal moeiteloos dit vervolg tot zich nemen. Het album sluit naadloos aan op de twee eerdere delen, die de ontwikkeling van de tango bij Gotan Project laten horen. De afstand tot die trotse en imponerende dans wordt heel langzaam groter.

Met La Revancha del Tango debuteerde Gotan Project in 2001, terwijl Nederland in de ban van de tango was vanwege het huwelijk van prinses Máxima. Toch staat het succes van Gotan Project op zichzelf, en dat bewijzen de muzikanten met hun tweede album Lunático, zo’n vijf jaar later. Natuurlijk zijn er het onvermijdelijke livealbum en een aantal sideprojecten van de band, maar de kern bestaat toch uit de drie studiowerken.

Met Tango 3.0 is het nog immer de tango die centraal staat, maar enige invloeden van andere ritmes zijn inmiddels niet meer vreemd. Ondanks dat het niet nieuw is wat Gotan Project brengt, is het net als met snoepgoed: het blijft lekker.

~

Glijdende schaal

Gotan Project zit met Tango 3.0 in een glijdende schaal: langzaam maar zeker mengen de muzikanten meer en meer tangogeluiden met andere muzikale genres. Natuurlijk is de bandoneon sterk vertegenwoordigd in de muziek. Het is zeker niet totaal verwijderd van de tango, maar eerder een verrijking met andere terreinen van de muzikale wereld.

De geleidelijke vermenging met andere stijlen of muziekinvloeden horen we bijvoorbeeld in ‘Panamericana’ waar wat industrialinvloeden (metalige klanken) bij de zoete tango gemengd worden. Het daaropvolgende ‘Erase Una Vez’ heeft een lichte discobeat, vermengd met de tango en de niet te versmaden zang van Christina Villalonga. Haar warme stem glijdt als een weldaad tussen de tangos. Als je de drie albums van Gotan Project achter elkaar draait, hoor je de verandering heel langzaam maar zeker ontstaan. De andere albums hadden dan ook gerust Tango 1.0 en Tango 2.0 kunnen heten.

Verslavend

Waarom zou Tango 3.0 nu beter zijn dan de voorgaande albums? Dat is net zo’n moeilijke vraag als waarom de ene uitgave van je favoriete tijdschrift beter is dan de vorige of de volgende. De luisteraar die eenmaal gegrepen is door de muziek van Gotan Project, zal aan Tango 3.0  een geweldig album hebben. Voor iedereen die de groep nog niet kent, is het album net zo’n makkelijk opstappunt om kennis met ze te maken als de voorgaande edities. Het album is smaakvol, stijlvol en verslavend als je er bevattelijk voor bent. Het vervelende is misschien dat de verslaving pas blijkt als het ‘kwaad’ al is geschied. Gelukkig is deze verslaving onschuldig (behalve misschien financieel niet…).