Muziek / Album

Na regen komt zonneschijn!

recensie: Feverdream- You Are Happening

Zanger/gitarist Rene Van Lien van de Rotterdamse indie/noise formatie Feverdream had er flink de pest in de afgelopen periode. Niet alleen besloot zijn collega, bassiste Saskia van Bodegom, eind 2004 plotseling te stoppen met de band waar ze acht jaar deel van uitmaakte. Ook met de release van het vierde Feverdream album You Are Happening, oorspronkelijk gepland voor april dit jaar, schoot het voor geen meter op. Vanwege een ongunstige samenloop van omstandigheden (zie VPRO’s 3 voor 12 voor het complete verhaal) werd die uiteindelijk een half jaar uitgesteld. Maar nu is ie er dan toch, het vierde album van Feverdream.

~

Nu You Are Happening eindelijk in de schappen ligt, kunnen Van Lien, drummer Arnold van de Velde en nieuwe bassist Bart Baekelandt (ex-Incense) weer met opgeheven hoofd over straat. Het mag dan een zware bevalling zijn geweest, op het album is daarvan niks terug te horen. Sterker nog, Feverdream’s vierde album overtreft de voorgaande drie op alle fronten. De instrumentbeheersing is beter, de composities sterker, er zit meer dynamiek en melodie in de plaat, de samenzang tussen Van Lien en Nederlands eigen enfent terrible El Bandita is ronduit geweldig (vooral in prijsnummer Living like an Animal) en de nieuwe bassist brengt niet alleen ervaring, maar ook de nodige rust. Hiermee biedt hij tegenwicht aan de altijd nerveuze gitaar en drums. Tenslotte wordt er met de uitstapjes naar de ingetogen jazzrock à la Karate een spannend, nieuw terrein verkend. Het gaat ze uitstekend af. In alle opzichten is dat ‘verder kijken’ een uitstekende keus geweest. Want hoe fijn die dwarse indie/punk/noise gemodelleerd naar grote voorbeelden Shellac, Blonde Redhead en Fugazi ook klinkt, na drie albums heb je dat eigenlijk wel een beetje gehad.

De grote lijn

~

Valt er dan helemaal niks op You Are Happening aan te merken? Ach, de ware azijnpisser weet altijd wel iets te vinden. Zo verlopen sommige overgangen niet helemaal soepel (Good places, Bad Attitudes), had in de rustige passages af en toe iets meer gevoel in de drums gemogen (Loop to the Moon) en verdienen Van Lien’s zanglijnen vaak niet de schoonheidprijs (This ain’t Happening). Maar zoals gezegd, dan ben je op zoek naar details. Dat verdienen de uiterst sympathieke, hardwerkende Rotterdammers niet. Het is beter de grote lijn in het vizier te houden. En die grote lijn ziet er bij Feverdream rooskleurig uit. Alle neuzen staan weer dezelfde kant op, iedereen is tot op het bot gemotiveerd en bereid om te doen en laten wat nodig is. Die hernieuwde energie, die tomeloze passie, dat ‘wij-tegen-de-rest’-gevoel straalt van You Are Happening af. In deze blakende vorm zijn we nog lang niet van Feverdream af. Gelukkig maar.