Film / Films

Droomvrouw

recensie: Audition

Zeven jaar na de dood van zijn vrouw besluit tv-producent Aoyama dat het wel eens tijd wordt om opnieuw te trouwen. Maar omdat Aoyama niet veel uitgaat en nogal hoge eisen stelt aan zijn droomvrouw, komt vriend en collega Yoshikawa op het lumieuze idee het nuttige met het aangename te combineren en een auditie te houden voor een nog te produceren show. Misschien zit er tussen de jonge actrices een geschikte vrouw voor Aoyama.

~

Al voor de eigenlijke audities valt Aoyama’s oog op de CV van Asami, een mooi meisje dat haar grote passie, ballet, vanwege een heupblessure heeft moeten opgeven. Asami blijkt in het echt nog leuker dan op papier, er bloeit iets moois op tussen de twee en ze leven nog lang en gelukkig.

Chatten

Als je uit bent op een optimale filmervaring is dat alles wat je over Audition wilt weten. Ben je van plan de film te gaan zien, doe jezelf dan een lol en lees de rest van deze recensie als je weer terug bent uit de bioscoop. Ik meen het hoor! Lees liever een andere recensie, of ga ergens chatten.

Martelscène

~

Goed. De tweede alinea van deze recensie was niet helemaal waar: Asami blijkt in het echt wel leuker dan op papier en er lijkt ook iets moois op te bloeien, maar dat verandert als Asami na hun eerste nacht verdwijnt. Audition verandert dan namelijk van een romantische komedie in een thriller, uitlopend in een extreme martelscène: afgezaagde voeten, naalden in ogen, dat werk. Met deze bizarre tweedeling lijkt Audition een perfecte metafoor te zijn voor het moderne Japan, waar emoties volledig worden onderdrukt maar ondertussen wordt genoten van extreme films, muziek en strips.

Wee gevoel

Het is lang geleden dat ik een wee gevoel in mijn maag kreeg bij het zien van een film (volgens mij was de laatste keer begin jaren negentig, toen ik Hellraiser zag onder invloed van een veel te grote portie babi pangang), maar Audition bevat een paar – letterlijk – weerzinwekkende momenten; interessant genoeg de momenten waarin weinig te zien is en er juist veel aan de verbeelding wordt overgelaten.