Een klucht in de geest van de meester

Het is 1658 wanneer theatermaker Jean-Baptiste Poquelin, beter bekend als Molière, na jaren rondreizen met zijn troep terugkeert in Parijs. Getergd door writers block en een zware kater wordt hij op een ochtend door een oude bekende opgeroepen. Wie deze mysterieuze vrouw is? Dat wordt al snel duidelijk wanneer wij Molière’s verleden induiken. In een lange flashback zien we dat hij in de gevangenis belandt wegens schulden en wordt vrijgekocht door de excentrieke edelman Jourdain. Deze wil gebruik maken van zijn talenten om door middel van een toneelstuk indruk te maken op de aantrekkelijke en zeer gewilde weduwe Célimène. Met tegenzin gaat Molière in op het aanbod. Er is echter wel één belangrijke voorwaarde die de edelman stelt: absolute geheimhouding, vooral tegenover mevrouw Jourdain.

Molière doet zich daarom met veel moeite voor als geestelijke die de jongste dochter des huizes komt onderwijzen in de deugden van de kerk. Daarmee roept hij aanvankelijk niets dan irritatie en walging op bij madame Jourdain, die een absolute hekel heeft aan de hypocrisie van de kerk. Als zij echter bij toeval een door hem geschreven dialoog vindt, is ze erg onder de indruk. Molière maakt er zijn missie van om de vrouw te verleiden, en wanneer hij zijn identiteit aan haar onthult blijkt de liefde natuurlijk wederzijds. Ondertussen probeert Molière van monsieur Jourdain een geslaagde acteur maken en blijkt een vriend van de familie onzuivere plannen te hebben.

Molière is duidelijk een ode aan het oeuvre van de meester van de Franse komedie. Zo noemt de toneelschrijver zichzelf Tartuffe, wat de titel is van een van zijn bekendste werken. Hierin vermomt een oplichter zich als geestelijke om een rijke familie binnen te dringen. De vrouw des huizes, Elmire, deelt haar voornaam met madame Jourdain. Daarnaast zijn nog andere kenmerken uit Tartuffe terug te zien in de film. Het blijkt hier al snel om een soort Shakespeare in Love constructie te gaan, waarbij de grootste liefde uit Molière’s leven ook meteen zijn grootste muze blijkt te zijn. Natuurlijk is zijn avontuur uit het verleden een inspiratiebron voor een toneelstuk in het heden.

Plezier

Dit is een lekker luchtig filmpje, in de kluchtige stijl van Molière zelf en met doldwaze personages en situaties. Er valt dus genoeg te lachen, ondanks de simpliciteit van het verhaal. De hoofdrolspelers zijn charismatisch en de locaties zijn mooi en sfeervol, kortom Molière is zeker de moeite waard. Zeer geschikt voor de liefhebber van ingetogen historische komedies, waarbij de nadruk ligt op het plezier waarmee de film zichtbaar is gemaakt.