Als The Cat Empire in huis is dansen de muizen op tafel

Een paar schoenen: je kunt er mee rennen, mee schuifelen, mee trappen, mee dansen en nog veel meer. In het geval van The Cat Empire kun je er maar een ding mee en dat is dansen tot je er bij neervalt. Want deze Australische band, ‘wereldberoemd’ in eigen land, heeft met Two Shoes een erg fijn album gemaakt waarbij zelfs de meest verstokte azijnpisser waarschijnlijk nog wel op een tikkende voetbeweging valt te betrappen.

The Cat Empire uit Melbourne is al enkele jaren succesvol bezig met het veroveren van de wereld. Deze zeskoppige feestband breekt in 2003 in eigen land door met het debuutalbum The Cat Empire en treedt wereldwijd op bij grotere festivals, onder andere Womad en het Edinburgh Festival. De al in 2005 in Australië verschenen opvolger Two Shoes, opgenomen in Havana (Cuba), bereikt de eerste plaats van de lokale hitlijsten en wordt nu wereldwijd uitgebracht door Universal. De 2007-versie die nu in de Benelux verkrijgbaar is, werd samengesteld uit zes nummers van het debuutalbum plus de volledige opvolger.

Opzwepend

De band beschrijft hun eigen muziek als “Live Australian Music, een mix van funk, jazz en rock met sterke latin invloeden”. Geef het geheel maar een naam, in ieder geval is het een opzwepende mix. Bij de enkele rustigere nummers zijn ook duidelijk reggae-invloeden te horen. Qua mentaliteit en sound doet The Cat Empire denken aan vele Zuid-Amerikaanse acts als Los Fabulosos Cadillacs, Los Auténticos Decadentes, Ozomatli of La Vela Puerca. De magische formule die zanger en belangrijkste componist Felix Riebl hanteert is zeer effectief. The Cat Empire is een combinatie van een strakke ritmesectie met veel koper, een rappende zanger die zijn stem regelmatig vervormt, afwisselende ritmebreaks binnen een en dezelfde song en het slimme gebruik van achtergrondkoortjes. Bovendien is de muziek voor iedereen toegankelijk, want de teksten zijn ongecompliceerd en volledig pretentieloos, zoals “Music is the language of our soul” of “Aeh it’s a pleasure to meet ya, you look like an incredible creature”. En als het dan wél ergens over gaat (oorlog) dan komt Felix met de volgende vondst aanzetten: “Our weapons were our instruments, made from timber en steel”.

Het opvallende aan deze plaat is dat de negen songs van Two Shoes die in Cuba zijn opgenomen met een hele rits Cubaanse blazers en achtergrondzangers, minder overtuigen dan de songs uit 2003 die in eigen land zijn opgenomen. Naar de exacte reden waarom de band naar Cuba is uitgeweken kun je slechts gissen (de plaat was wél een commercieel succes), maar de eerste vijf nummers op Two Shoes: How To Explain, Hello, Days Like These, Lost Song en The Rythm, zijn de échte partykrakers. Als je de band bezig hoort zie je zo een toekomstige samenwerking met Carlos Santana of Manu Chao ontstaan.

Onweerstaanbaar

Het vervolg van de plaat begint met Sly, een duidelijk meer op rock georiënteerde song. Echt swingende nummers levert Two Shoes alleen nog met In My Pocket, het instrumentale Sol Y Sombra met schitterend pianospel van Oliver McGill, en Party Started. De rest van het materiaal is vermakelijk maar niet meer onderscheidend genoeg. Nee, de kracht van The Cat Empire is toeslaan met verrassende danssongs, daarin is de band onweerstaanbaar sterk. Een heel album met vijftien nummers volspelen op het hoge niveau van de eerste vijf songs is te veel gevraagd, maar één ding is zeker: met The Cat Empire kun je een feestje bouwen.