Le Havre

Dat het migratiedebat niet uniek is voor Nederland mag duidelijk zijn. De Finse schrijver en regisseur Aki Kaurismäki streek neer in Frankrijk om zijn luchthartige commentaar op de open wond van de Europese samenleving te filmen.

De Franse schoenmaker Marcel Marx leeft in Le Havre grotendeels op het station en de straat. Een klein appartementje is zijn echte huis. Daar woont hij samen met zijn vrouw Arletty en hond Laika. Zijn bohemische leven krijgt een schok als een illegaal uit Gabon ontsnapt aan de politie. Aangekomen in een container en ontdekt door de politie is hij de enige die wist te ontkomen.

De film brengt ook subtiel de Franse en West-Europese kleinburgerlijkheid en het gebrek aan aanpassingsvermogen voor het voetlicht. Dit komt nog het meest tot uitdrukking in de geforceerde dialogen tussen Marcel en zijn vrouw Arletty. Zij ziet hem als een groot kind en zal hem niet vertellen dat zij terminaal ziek is, ze bediscussieert eerder op een geforceerde manier het huishouden. De uiterst onderkoelde Arletty is een briljante rol van Kati Outinen. In haar eentje is ze al een reden om Le Havre te gaan zien.

Le Havre is verder een moderne fabel met gewone mensen die in moeilijke momenten elkaar helpen. Lieve karikaturen van kleine ondernemers, politiemensen en illegale immigranten. Iedereen in de Franse stad van blues en soul helpt om Idrissa veilig te houden. Zelfs de artiest Little Bob, die een benefietconcert geeft. Het levert een smakelijk beeld op van Franse compassie en burgerlijke ongehoorzaamheid ten behoeve van een immigrant.