Karina Holla zoekt de kracht in haar leven

Het is de tweede keer dat Holla genomineerd is voor de VSCD Mimeprijs. In 1986 won zij de prijs voor de voorstelling Solo/Duo. Karina Holla maakte deze voorstelling in 1985 . Karina Holla: ‘De voorstelling bracht mij in contact met het Theaterinstituut. De deur naar het buitenland ging open. Ik ging op tournee in vijftien landen. Voor deze voorstelling ontving ik voor de eerste keer de Mimeprijs en de Münchener Star. Vanaf deze periode heb ik vaak in het buitenland gewerkt.’

Holla maakt voorstellingen geïnspireerd door bijzondere persoonlijkheden uit de geschiedenis van de beeldende kunst, film en literatuur. Haar eerste productie Valeska, Ich Bin Eine Hexe baseerde ze op het werk en leven van danseres Valeska Gert. Deze Duitse danseres is een tijdgenoot van Josephine Baker. Ook de volgende voorstellingen zijn gebaseerd op sterke vrouwen die ondanks grote tegenslagen toch in beweging blijven.

Vitaal bewegingstheater

Enkele recensenten omschrijven het werk van Karina Holla als ‘…vitaal en grensverleggend bewegingstheater waarbij zij afwisselend regisseert en speelt. Haar zeer eigen en herkenbare stijl van acteren en bewegen leidt tot intens theater, dat een kras op de ziel achterlaat…’

En dat is waarschijnlijk precies wat het Teater Giljotin in Zweden deed besluiten theatermaker Karina Holla uit te nodigen om een solo te maken. Het uitgangspunt: haar eigen leven, de invloeden die het werk richting geven en het gekwetst worden. Maar ook het door die ervaringen vinden van eigenheid en de bepalende ontmoetingen met mensen en theaterstukken. Onder begeleiding van Gertjan Rijnders ontstaat de solo Être blessé, being hurt being blessed (‘Gekwetst zijn’). De voorstelling gaat over kracht, liefde, hoop en twijfel, over leven en theater. Holla neemt de kijkers bij de hand en neemt ze mee op een reis door haar leven. De voorstelling is een coproductie van Grand Theatre en Teater Giljotin Stockholm.

De solo Être Blessé bestaat uit verschillende delen. Holla leest een brief van kunstenares Louise Bourgeois, de ontwikkeling van het theater vanaf eind jaren zestig en begin jaren zeventig, experimenten en het doorbreken van grenzen. Ook de zoektocht naar nieuwe vormen van theater is een onderdeel. Op aanraden van Rijnders heeft de speelster en maker ook kwetsbare momenten uit haar leven in Être Blessé verwerkt. Het is naast een wandeling door de geschiedenis en de veranderingen binnen de theaterwereld, ook een verhaal met scènes uit vorige voorstellingen en persoonlijke gevoelens.

De choreografe kijkt terug op een hele rij voorstellingen waarin sterke vrouwen een grote rol spelen. ‘Terugkijkend op mijn carrière zijn er verschillende voorstellingen geweest waar ik graag een prijs voor had gekregen in Nederland. Ik vind het jammer dat ik voor Falten, met Frits Vogels, Wim Meeuwissen en Ide van Heiningen, nooit een prijs heb gehad. De voorstelling ging in mei 2005 in Zagreb in première. De voorstelling gaat over de schoonheid, de zeggingskracht en de kwetsbaarheid van het ouder wordende lichaam. De voorstelling was vooral bedoeld om de drie acteurs in het licht te zetten. Alle drie zijn ze nog steeds zeer actief in hun vak.’

Erkenning

‘Ik ben erg blij met de nominatie voor de VSCD Mimeprijs en het maken van de solo. De nominatie zie ik als een erkenning voor mijn werk. De afgelopen jaren heb ik veel kunnen produceren, maar heb ook veel moeten vechten. Het is ontzettend belangrijk om risico’s te nemen. In het buitenland zag ik makers die een extra hypotheek op hun huis namen of een extra lening om een voorstelling te kunnen maken. Dat heeft me extra moed gegeven om door te gaan. Ik heb nog veel te zeggen, heb veel ideeën, plannen. Ik wil nog veel maken. Gelukkig heb ik weer subsidie gekregen om Zwanenzang te maken. Het wordt een stuk over oudere danseressen, die nog een keer een perfecte voorstelling willen maken.’ De Grande Dame van de mime geeft toe dat ze het zonder haar partner nooit heeft kunnen doen. ‘Hij heeft in al mijn beslissingen achter mij gestaan. Zelfs toen ik de beslissing nam om de erfenis niet te gebruiken voor een lange wereldreis, maar stak in de financiering in een productie.’

De VSCD Mimeprijs wordt uitgereikt voor de belangrijkste bijdrage aan de mime. Volgens de  Mimejury toont Être Blessé ‘…een fenomeen: de vakvrouw Karina Holla, die haar eigen karikatuur creëert en overstijgt. Het is haar gelukt om met haar theatertaal een plaats te veroveren tussen de kunstenaressen waarvan ze de levens heeft verbeeld…’ De VSCD Mimeprijs werd in 1986 voor het eerst uitgereikt. In 2008 won theater vormgever Dries Verhoeven de prijs voor de voorstellingen U bevindt zich hier en Niemandsland.

Tijdens het Gala van het Nederlands Theater op zondag 13 september wordt de VSCD Mimeprijs 2009 uitgereikt. Het Gala in de Stadsschouwburg Amsterdam is de slotavond van het Theaterfestival TF.

Être blessé, being hurt being blessed is te zien:

Grand Theatre in Groningen 11 september, het Veemtheater in Amsterdam 17 en 18 september en op 19 september in de Bouwkunde Deventer.