Liszt en bedrog

Joyce Hatto overleed eind juni 2006. Op dat moment stond ze bekend als ‘de grootste pianist waar nog niemand van heeft gehoord’. Als slachtoffer van kanker slaagde ze erin om sinds de late jaren zeventig niet minder dan hondernegentien CD’s op te nemen met sonates van Mozart, Prokofjev en Scriabin, alle pianoconcerten van Tsjaikovski en Beethoven en veel onbekend werk. Een bijna bovenmenselijke inspanning voor iemand die een – uiteindelijk verloren – gevecht met kanker leverde. De CD’s werden uitgebracht door haar echtgenoot, William Barrington-Coupe, bij een klein, lokaal gedistribueerd Brits label, Concert Artist.

Echt? Nou, nee dus. Producten van het label waren altijd moeilijk te krijgen maar Hatto’s opnamen werden alom geprezen in toonaangevende tijdschriften, zoals het Britse Gramophone. Een recensent van dat blad stopte begin februari van dit jaar een Hatto-CD met Franz Liszts Etudes d’execution transcendante in zijn cd-lade. Het programma iTunes begon de gegevens bij de CD te zoeken en tot verbazing van de recensent werd niet verwezen naar Hatto’s opname, maar kwam een heel andere tevoorschijn: hetzelfde stuk, maar gespeeld door een heel andere pianist. Met de volgende CD bleek hetzelfde aan de hand te zijn. En de volgende.

Verschillende CD’s met pianomuziek blijken niet van de hand van Joyce Hatto

Toets

Barrington-Coule heeft toegegeven met een wat onwaarschijnlijk verhaal dat hem – voor zover mogelijk – in een relatief gunstig daglicht stelt. Gramophone is erin gestonken, Classics Today niet.