Eurosonic Noorderslag 2012

De Oosterpoort biedt ruimte aan elf podia. De kleinste, de studio van 3FM on stage, biedt aan vijfentwintig wisselende bezoekers intieme optredens van artiesten die op het festival voor groter publiek speelden. Ook is er ruimte voor de uitreiking van de Popprijs in de Grote Zaal, die in de wacht wordt gesleept door rap-act De Jeugd van Tegenwoordig. Verdiend volgens de kenners, maar bediscussieerd door muziekminnend Nederland.

Thuiswedstrijd

De nieuwe Nederlandse band Gerhardt, gevormd rond de voormalige Beans & Fatback-man Gerhardt Heusinkveld, valt de eer te beurt om het festival te openen. Als bagage heeft de formatie de EP All Is There op haar naam staan. Een smakelijke voorproefje van dit prima optreden was er eerder in het koffiecafé. Het Eindhovense Wolfendale toonde met het album Foghorn een proeve van bekwaamheid. In de Kelder van de Oosterpoort bewijzen ze ook een prima liveband te zijn. Awkward I zet hun gevoelige, akoestische muziek prima neer in de drukke en rumoerige Marathonzaal. Complimenten aan de band en aan de geluidstechnici, die de muziek tot achter in de tent goed laten klinken. Het stemgeluid en de composities van Djurre de Haan, die een thuiswedstrijd speelt in Groningen, zijn van internationale klasse.

Grommende leeuw

De hoofdschotel van het festival wordt geserveerd in de Kleine Zaal. Spinvis, die met Tot ziens, Justine Keller het beste Nederlandstalige album van het afgelopen jaar maakte, pakt stevig uit met een grote band en weet – hoewel hij beter tot zijn recht komt in het theater- het publiek te boeien. Ondanks het geroezemoes in de zaal overtuigt de man uit Nieuwegein. Blaudzun lukt het zelfs om met de liedjes van zijn nieuwe album Heavy Flowers, met slechts een ukelele, de zaal stil te krijgen. Het optreden in een overvolle zaal van Johannes ‘Blaudzun’ Sigmond is een hoogtepunt.

De verrassing van het festival is het concert van Ralph de Jongh & Crazy Hearts in de Foyer van de Grote Zaal aan het begin van de nacht. Wat een strot! Zijn bluesrock zou bij een blinddoektest gemakkelijk verwisseld kunnen worden met The Rolling Stones, alsof het een niet eerder uitgebrachte plaat van hen betreft. Het optreden van zangtalent De Jongh met de Crazy Hearts als kloppend hart is vol vuur: gitarist Christoph Blauwens en percussionist/saxofonist Arend Bouwmeester spelen uitstekend en De Jongh gromt als een leeuw. De nacht roept en met deze toegift zal het nog lang nagonzen.