Lowlands 2017
Een speciale editie van Lowlands dit jaar: het festival viert namelijk haar 25e verjaardag. Reden genoeg om eens flink uit te pakken. Bezoekers werden voorafgaand aan het festival al verrast met een paar sneak peeks van het vernieuwde festivalterrein. Ook de line-up liegt er niet om met namen (en veel oud-bekenden van het festival) als Editors, Mumford & Sons, Elbow, Moderat en Ty Segall. Het programma is misschien niet heel vernieuwend, maar wel gevarieerd.
Het eerste wat opvalt wanneer je het festivalterrein oploopt is dat de welbekende schoorstenen niet meer bij de entree staan. Iets verderop staan rondom de Armadillo, een plek met foodtrucks en barretjes, vijf zwart met oranje palen die direct dat vertrouwde Lowlands-gevoel geven. Meteen rechts van de entree staat de vernieuwde Bravo: een hoekige tent wat hier en daar wat weg heeft van een grote kerk. De grootste verandering is de Alpha, de grootste festivaltent van Lowlands. Hoewel de eerste aanblik niet direct overtuigt, blijkt even later dat dit bouwwerk een beter en steviger fundament is voor de headliners.
De festivalvrijdag wordt afgetrapt met een dansbare show van de Zweedse LÉON. De jonge zangeres weet zonder moeite de eerste aanwezigen in te pakken en binnen no time staat de Heineken tot de rand vol. Haar vocals klinken loepzuiver: ze begint met het prachtige ‘Think About You’, weet te verrassen met een knallende cover van ‘Why’d You Only Call Me When You’re High’ van Arctic Monkeys en geeft een prachtige versie weg van Fleetwood Mac’s ‘Dreams’. Een fijn en vooral kwalitatief begin van de eerste festivaldag.
In de Bravo staat om 15:00 uur de goedlachse Michael Kiwanuka, precies vier jaar na zijn debuut op Lowlands. Na een flinke burn-out daarna heeft hij samen met producer Danger Mouse een te gekke nieuwe plaat geleverd. De show deze middag is precies zoals het album: kalm, fraai en vooral niet te opvallend. Dit is ook meteen het punt wat het lastig maakt voor de singer-songwriter: het tijdstip zou eigenlijk perfect moeten zijn voor zijn muziek, zo vroeg op de middag. Toch is het geheel ietwat saai waardoor men na een aantal nummers al snel afhaakt of even flink met de buurman gaat kletsen. Erg jammer, want liedjes zoals hit ‘Home Again’, ‘Cold Little Heart’ en het sterke ‘Black Man In A White World’ zijn te mooi om alleen als achtergrondmuziek gebruikt te worden.
Wat moet je doen wanneer je als bandformatie besluit even te stoppen? Gewoon solo verdergaan natuurlijk. Een beter besluit had de frontman van het Belgische Balthazar niet kunnen nemen. Jente Deprez heeft met zijn soloproject J. Bernhardt een hele toffe act te pakken. Met een fijne mix van lekkere beats en invloeden uit de soulkant is J. Bernhardt vooral een aangename verrassing in de India. Het plaatje klopt: een dansende Deprez, een gevarieerde setlist en een publiek dat er zin in heeft. Het is eigenlijk jammer dat dit muzikale experiment nog maar tot het najaar duurt, want dit smaakt zeker naar meer.
In de Alpha wordt het publiek inmiddels warm gemaakt voor een van de headliners van deze dag: niemand minder dan Sean Paul. Hoewel het, gezien de vele aanwezigen op de heuvels naast de tent, voor veel mensen wellicht nog wat vroeg is om met de billen te schudden, is Sean Paul op dit tijdstip (16:00 uur) een slimme manier om mensen van de campings te trekken. De verwachtingen zijn niet hooggespannen, maar het optreden valt niet tegen. Sean Paul weet voornamelijk met remixes en hits van andere te scoren, hoewel hij zelf ook flink wat knallers in zijn repertoire heeft zetten. ‘Get Busy’ scoort natuurlijk als een malle en ook op de bewerkte versie van Enrique Iglesias’ ‘Bailando’ is het lastig om stil te blijven staan. Het is geen memorabel optreden en zeker niet een hoogtepunt van Lowlands, maar er is niets mis met een beetje sentiment.
Een bijzondere naam in de Bravo is Mura Masa. Deze jonge producer heeft zich in korte tijd omhoog weten te werken naar de grote volle festivaltent. Waar je het normaal gesproken bij producers en dj’s voornamelijk moet hebben van de algehele sound en beats nam Mura Masa een live-drummer en een MC mee. Hierdoor wordt het niet alleen een genot voor het oor, maar ook zeker voor het oog. Het is niet Sean Paul die de billen voor het eerst écht goed laat schudden, maar deze 21-jarige Engelse producer. Petje af!
De voetjes blijven de komende tijd nog even niet stilstaan: de avond in de Alpha wordt verwelkomd met een kleurrijke zonsondergang (na een dag vol buien en bewolking) en de fijne sound van Moderat. De heren speelden al eerder op Lowlands en stonden twee maanden geleden nog op de planken van het jongere zusje Down The Rabbit Hole. Toch is het een absolute must-go vanavond, gezien het drietal enkele weken terug bekend maakte (tijdelijk) te gaan stoppen als formatie. Dat hoor je direct terug in de dikke set die de muzikanten uit Berlijn neerzetten: gelaagde droomelektronica waarbij die laatste zonnestralen toch wel erg goed van pas komen. De ogen gaan dicht, de armen gaan de lucht in en bij meer power is het flink losgaan. Met tracks als ‘Rusty Nails’, ‘Bad Kingdom’ en ‘A New Error’ geven de heren ons nu al heimwee voor als ze straks gestopt zijn.
In eerste instantie is het wat gek dat The xx de Alpha afsluit in plaats van het opzwepende Moderat met hun dansbare beats. Het drietal uit Engeland brengt een prima mix mee van hun drie releases waarbij er, voornamelijk door het laatste album, aardig wat beweging in de set zit. Het grappige is dat het hoogtepunt van de show juist een wat rustiger nummer is: het nieuwe ‘I Dare You’ is kalm en heeft prachtige lyrics. De stem van zangeres Romy komt tot ver buiten de halfopen Alpha tot haar recht en klinkt een stuk zuiverder dan in de andere nummers, waar ze vaak hees overkomt. Net voor de uitstekende uitvoering van ‘Angels’ zorgt ze voor dat beetje interactie wat het optreden compleet maakt. The xx bewijst hiermee dat ze de Alpha meer dan waardig is, zelfs als afsluiter van een festivaldag.
Hiermee is de eerste festivaldag natuurlijk nog lang niet afgelopen. In de Bravo dans je de hele nacht op de lekkerste beats van Midland en Job Jobse. Dat wordt dan ook met veel plezier gedaan: de Bravo zit urenlang propvol. Het is een fijn en vooral warm welkom gezien de behoorlijk frisse wind buiten. Ook bij Reggaebomb in de Lima is het genieten geblazen. Voor de mensen die al genoeg hebben gedanst de hele dag is er de film ‘Baby Driver’ in de Echo of de muzikale komedie van Maartje & Kine in de Juliet. Kortom: genoeg te doen en te zien voor iedere soort festivalganger. Om 05:00 uur sluiten de poorten van het terrein om slechts een paar uurtjes daarna weer open te kunnen gaan voor de tweede dag van Lowlands.
