Deel 3 - Imagine 2009

Inhoud: One Night in a City | Sleep Dealer | Painted Skin | Mum & Dad

Sfeervol en humoristisch

One Night in a City (Jedné noci v jednom meste)
Jan Balej • Tsjechië, 2007

Deze stop-motion-animatiefilm bestaat uit drie delen. In het eerste deel zien we de ontmoetingen van een groep curieuze flatbewoners, in het tweede deel draait het om de belevenissen van een boom en een vis gedurende vier seizoenen en in het derde deel volgen we drie verhalen die in dezelfde nacht plaatsvinden.

One Night in a City wordt in de beschrijving in één adem genoemd met het werk van Jan Svankmajer, en op bepaalde punten is er inderdaad duidelijk leentjebuur gespeeld bij deze meester en pionier van de Tsjechische stop-motion-animatie. Toch heeft de eveneens Tsjechische regisseur Jan Balej voldoende eigen inventiviteit en humor om zich te onderscheiden en een frisse film neer te zetten die prettig origineel aanvoelt. Vooral de scène waarin een straatmuzikant zichzelf een nieuw oor aannaait in de verwachting beter accordeon te kunnen spelen, maar in plaats daarvan ineens kan tekenen als Van Gogh, is erg leuk gevonden. Voor de liefhebber een vermakelijke en sfeervolle film, voor degenen die nog onbekend zijn met deze vorm van cinema een leuke introductie die precies lang genoeg duurt. (Anouk Werensteijn)
Terug naar boven

Cyberarbeider

Sleep Dealer
Alex Rivera • VS/Mexico, 2008

In de toekomst is Mexico nog steeds de plek waar voor de Amerikaanse economie goedkope arbeid vandaan komt. Maar moderne technieken zorgen ervoor dat de potentiële emigranten letterlijk kunnen inpluggen (een beetje à la The Matrix) op een netwerk, zodat ze hiermee vanuit hun eigen land robots op afstand in de VS kunnen besturen. Een van die arbeiders is Memo, zoon van een landarbeider. Hij trekt naar de grote stad om zijn familie te kunnen onderhouden nadat zijn vader is geliquideerd omdat die werd aangezien voor een ‘aqua-terrorist’. Hier ontmoet hij een beginnend journaliste, die zijn verhaal op internet zet. En wie heeft vooral belangstelling hiervoor? De piloot die zijn vader vermoordde.

Sleep Dealer biedt een originele en realistische toekomstvisie, die – door juist een niet te overdreven futuristisch beeld te schetsen – des te overtuigender over komt. Dat maakt helaas niet dat de film op alle vlakken overtuigt. Dat geldt voor de wisselvallige special effects, het romantische verhaal dat een wel heel voorspelbaar stramien volgt, en de subplot van de piloot met gewetenswroeging. Hierdoor biedt de film net niet die scherpe satirische toekomstblik die hij in potentie wel in zich heeft. (Marcel Westhoff)
Terug naar boven

Mooi concept, slecht uitgewerkt

Painted Skin (Wa pei)
Gordon Chan • Singapore/China/Hongkong, 2008

Soms heb je van die films die op papier goed klinken, maar zich op beeld helaas niet waar maken. Painted Skin is zo’n film. Ten tijde van de Han-dynastie in China redt generaal Wang Sheng een jonge vrouw uit de handen van een roversbende. Hij neemt haar mee naar zijn huis, waar al snel blijkt dat de vrouw een demon is die haar menselijke huid behoudt door menselijke harten te eten. Daarnaast heeft ze haar zinnen gezet op het innemen van de plaats van Wang Shengs vrouw Peirong.

Het concept is goed en had een mooie sprookjesfilm kunnen opleveren, maar helaas is er teveel mis met Painted Skin. De montage is rommelig en soms zelfs knullig, de geluidseffecten zijn goedkoop en ineffectief en de muziek is slecht ingezet. Daarbij komt nog dat de Engelse ondertiteling erg gebrekkig is en daardoor afleidt, maar dat is een bekend symptoom van festivalfilms.

Hoe zielig we de hoofdpersonen ook moeten vinden, het gevoel weet zich niet door de barrière van cynisme heen te werken. Het helpt dan ook niet dat de chemie tussen Wang Sheng en Peirong ver te zoeken is. Painted Skin is hier en daar visueel aantrekkelijk en soms nog best humoristisch, maar de film is over het algemeen veel te sentimenteel en werkt daarmee voornamelijk op de lachspieren. Samen met de slechte postproductionele vormgeving wekt dit vooral irritatie op. Ook duurt de film veel te lang en is het tempo tegen het einde tergend langzaam. Typisch een geval van mooi concept, slecht uitgewerkt. (Anouk Werensteijn)
Terug naar boven

Fritzl aan de keukentafel

Mum & Dad
Steven Sheil • VK, 2008

In Mum & Dad wordt een jonge immigrante ontvoerd door een collega en vervolgens door de psychotische vader en moeder daarvan opgesloten en gedwongen om familielid te worden. Als voorbeeld van de recente Britse horrorcinema is dit goedkope genrewerkje relatief vernieuwend: de narigheid die je normaal gesproken in afgelegen gebieden of landen ziet, voltrekt zich in Mum & Dad in de gesloten kamers van het rijtjeshuis van een middenklassegezin. Veel meer heeft de film echter niet te bieden. Er wordt een poging gedaan om Ken Loach-achtige keukentafelscènes als ironisch element in te voegen, maar die is niet meer dan halfslachtig, waardoor de film het niveau van het vergelijkbare Calvaire (2004) geen moment haalt.

De bekende komiek Perry Benson (You Rang M’Lord?, This is England) overtuigt nog redelijk als de verknipte vader, maar omdat geen van de personages een persoonlijkheid meekrijgt, en omdat de film allesbehalve subtiel is, laten de verwikkelingen – inclusief de voorspelbare ontsnapping aan het einde – de kijker koud. Andere ambities dan de kijker misselijk maken lijkt de film niet te hebben, waardoor de wetenschap dat zich rond dezelfde tijd als de opnames van deze film in Oostenrijk in werkelijkheid soortgelijke wandaden werden gepleegd, hem redelijk aanstootgevend maakt. (Paul Caspers)
Terug naar boven