Gevarieerd vermaak

De nieuwe Nijmeegse stadsdichter Froukje Arns opende de avond met een gedicht dat ze had geschreven naar aanleiding van het boekenweekthema. Het gedicht, dat de titel ‘Alleen de witte strepen van het zebrapad’ droeg, was alleszins niet slecht, maar Arns’ slaapverwekkende manier van voordragen deed aan de inhoud geen recht.

Lachwekkende absurditeit
 Direct hierna volgde Jelle Brandt Corstius, die met zijn absurde anekdotes over Rusland en India de lachers op zijn hand had en daarmee het hoogtepunt van de avond was. Hij wist zijn fascinatie voor deze landen moeiteloos over te brengen op zijn toeschouwers met verhalen over Russische reisbureaus die denkbeeldige reizen organiseren om overspelige echtgenoten een helpende hand te bieden en Indiërs die met hun eigen tolpoort aan de weg gaan staan om onwetende bestuurders geld afhandig te maken.

Terwijl K. Schippers in de kleine zaal op onderhoudende wijze sprak over het bijzonder maken van de alledaagsheid, kon je in het café bij Maxim Hartman langsgaan om je waanideeën te bespreken en kon je, als je voor hen ook een tekening wilde maken, een portret laten maken door de tekenaars van Avierkoerier.

Bezoekerswaanzin
Tot hier was er geen vuiltje aan de lucht, maar de problemen ontstonden toen veel te veel mensen bij de Annazaal, een klein zaaltje met een zeer beperkt aantal zitplekken, de korte film en de lezing van filosoof Wouter Kusters bij wilde wonen. De rij strekte zich uit over bijna de gehele welkomsthal (en geloof me, die is groot) en dat had tot gevolg dat veel mensen niet datgene konden zien waar ze voor gekomen waren, wat weer leidde tot boze mensen die in discussie gingen met de zaalwacht en riepen dat ze recht hadden om Wouter Kusters te zien omdat ze lid waren van het Soeterbeeck Programma (de organisatie die verantwoordelijk was voor de filosofische lezing) en weer anderen die gewoon boos naar huis gingen. Ik weet niet of het de bedoeling van de organisatie was, maar het was op dit punt dat ook de bezoekers zelf waanzinnige trekjes begonnen te vertonen.

Bij nader inzien was al die commotie nergens voor nodig geweest, want het verhaal van Wouter Kusters, die zelf twee keer in een psychose raakte en daar het boek Filosofie van de waanzin over schreef, was nogal onsamenhangend, niet in de laatste plaats omdat interviewer Lisa Doeland te veel vragen tegelijk stelde. Daarnaast was Kusters zelf ook niet altijd even helder in zijn bewoordingen, waardoor het moeilijk was om de aandacht erbij te houden.

Geslaagde avond
Op het boekenfeest is er natuurlijk altijd één naam die niet mag ontbreken is de auteur van het boekenweekgeschenk. Dimitri Verhulst werd geïnterviewd door Jaap Robben, en hoewel de vragen niet altijd even interessant waren en Verhulst niet al te veel te zeggen had over het thema aangezien hij een ‘volkomen normaal’ persoon is, maakte Verhulsts sympathieke voorkomen veel goed.

Ondanks het kleine organisatorische drama op het midden van de avond, toonde het Nijmeegs Boekenfeest opnieuw dat ze een interessant, gevarieerd programma aan kan bieden en daarmee veel verschillende soorten mensen aan kan trekken. Het was weer een geslaagde avond.