Na de poppetjes de poëzie

Het is geweldig wanneer poëzie buiten alle slecht verkopende bundels over onze delta zingt, hoe de moerasvogeltjes ook gebekt zijn. Steden en dorpen hebben hun eigen poëet (Amsterdam sluit kersvers Mustafa Stitou in de armen) en ook Overijssel gaat er, als eerste provincie, eentje krijgen. Nooit weg. Ook op radio en tv mag de dichter meer en meer van zijn diepere invalshoek blijk geven. Hij stommelt uit zijn ivoren torentje richting spotlight en microfoon en buigt voor applaus. En dat terwijl gelegenheidspoëzie weleer een genre was om je neus voor op te halen: je kon de eeuwigheid er niet mee halen.

In de marketing geldt dat je geen aanhang krijgt als je thuis blijft zitten. Dus wie weet gaat de poëzie zijn voordeel doen met verkooptrucs zoals deze wedstrijd. Het volk heeft online drie keer zoveel stemmen op de genomineerden voor de Dichter des Vaderlands uitgebracht als in 2005: zo’n 20.000. Bovendien hebben de kanshebbers gemeld dat ze meer willen dan een nationale ramp of de geboorte van een prinsesje dichterlijk omlijsten. De nieuwe generatie gaat het breder aanpakken dan de respectabele en ouderwets vormvaste oudjes Komrij en Van Wissen deden. Zou mooi zijn.

Tromgeroffel

Het avondje is gekomen. Alle zit- en staanplaatsen zijn vergeven. Vijf camera’s belagen de vijf dichters van de shortlist. Presentator Joost Prinsen knoopt praatjes aan met deze en gene, er wordt een lied gezongen, Antjie Krog declameert en Tsead Bruinja, Hagar Peeters, Erik Menkveld, Joke van Leeuwen en Ramsey Nasr laten horen wat ze in hun dichterstaal van het jaar 2008 hebben gebakken, zoals de opdracht was. Klinkt goed, dat wil je nog wel eens nalezen, gewoon op papier.

Onder tromgeroffel scheurt Driek van Wissen, de gaande Dichter des Vaderlands, de verzegelde envelop open om de komende te openbaren: Ramsey Nasr! Je ziet dat het het feestvarken (nog jarig ook) even duizelt: een last valt van hem af. Hij krijgt een bord in zijn handen geduwd met daarop het vette bedrag waarmee hij het vier jaar zal moeten uitzingen: 5000,00 euro (gelieve de komma niet voor punt aan te zien). Nasr is voormalig stadsdichter van Antwerpen en van huis uit acteur. Hij kent de dramatische middeltjes om zijn vers over het voetlicht te brengen dan ook op zijn duimpje. In de opmars naar de verkiezing verweet Nasr Bruinja geldingsdrang en campagnedrift, de serieuze zaak onwaardig. Zelf zei hij dat Van Wissen als Dichter des Vaderlands vier jaar lang afwezig was. Een zwakke schop na en bovendien niet waar.

Verbeelding aan de macht

Wat wil Nasr? ‘Ik zou willen dat een Dichter des Vaderlands is wat de titel suggereert: iemand die zijn land bij de poëzie betrekt en die in poëzie een land tracht te vormen.’ Dat klinkt al heel mooi. Het valt te bezien wat hij daarvan terecht brengt en of het volk er een boodschap aan heeft. Verbeelding aan de macht? Dat is natuurlijk een gedateerde wensdroom. Maar aan invloed zou de verbeelding in het kale landschap van de voldongen feiten wel mogen winnen. Zet hem op, Ramsey!