Zuster-album
Met haar tiende album Slør gaat Eivør terug naar haar moedertaal: het Faeröers. Een taal met Keltische invloeden, die we ook terughoren in haar muziek. Eivør presenteert dit werk als het zuster-album van het eerder dit jaar verschenen Bridges.
In de release sheet verklaart de artieste heel blij te zijn met de release van dit nieuwe album, omdat ze sinds het uikomen van Bridges al het gevoel had wat te missen. Slør is gelijktijdig met Bridges geschreven en beide albums horen side-by-side beluisterd te worden..
Creatieve fase
De twee albums die Eivør dit jaar uitgebracht heeft, vormen het bewijs voor de creatieve fase waarin dit talent zich momenteel bevindt. De albums hebben beide een centraal thema: Bridges verhaalt over het verlangen naar huis, terwijl Slør juist gaat over het uitslaan van de vleugels, het avontuur aangaan en je laten meedrijven, waarheen het leven maar wil.
Het album kent tien liedjes, waarvan de afsluiter ‘Trøllabundin’ een bewerking is van een nummer uit 2004, dat Eivør nog steeds live speelt en dat daardoor geëvolueerd is tot deze nieuwe versie. Drie liedjes, ‘Salt’, ‘Verd’ en het titelnummer ‘Slør’, zijn geïnspireerd op gedichten van Marjun Syderbø Kjælnes, die tevens de volledige tekst schreef voor het nummer ‘Swing’.
Slør werd geproduceerd door Eivørs levenspartner Tróndur Bogason. De opnames vonden zoals gewoonlijk plaats op de Faeröer eilanden, vanwege de sfeer. Dat is overigens ook de plek waar Eivør nog steeds haar liedjes schrijft. Wie er ooit geweest is, kan zich bij het beluisteren van haar muziek de speciale sfeer van de eilanden zo weer voor de geest halen en begrijpt waarom het daar anders is dan waar dan ook. Een bezoek aan deze eilanden neemt een bijzondere plaats in je herinneringen in.
Tweetaligheid
Met Slør krijgt het album Mannabarn/Human Child, ook een tweeluik, een vervolg. Dat album verscheen in 2007 zowel in het Engels als in de Faeröerse taal. Sinds die tijd had Eivør nooit meer een album volledig in haar moedertaal opgenomen. Live bleef ze wel steeds haar tweetaligheid ten gehore brengen. Slør is anders dan dit eerdere tweeluik, omdat het geen vertaling is van Bridges, maar nieuwe liedjes bevat. Voor wie de Faeröerse taal niet machtig is, zullen de liedjes geheimen blijven bevatten. In het bijgeleverde tekstboekje zijn de titels voorzien van Engelse ondertitels, wat een indicatie geeft van de inhoud van het onderhavige liedje. Zo horen we in het Engels de volgende tien liedjes achter elkaar: ‘Calm’, ‘Broken’, ‘Salt’, ‘Fog Banks’, ‘Piece by Piece’, ‘The Right Shoes’, ‘In The Mist’, ‘Be mine / My World’, ‘Veil’ en ‘Spellbound’.
De sfeer van het album Slør is wellicht door de taal wat minder vrolijk en licht dan we kennen van Bridges. We horen echter wel dezelfde muzikanten aan het werk: naast de vocalen zijn dat gitaar, piano, synthesizer, bas, vocoder, viool en viola. Maar laten we ook de handdrum niet vergeten, die een belangrijke rol speelt in ‘Trøllabundin’. Het album is een mooi coherent geheel, waardoor het lastig kiezen is welk liedje er nu bovenuit steekt. Dat zou een mooie vraag zijn aan Eivør zelf: om haar een single te laten kiezen van dit album. Op één van de drie concerten, die ze de komende tijd in Nederland geeft in oude kerken en kapellen, is deze artieste toegankelijk om haar fans te woord te staan en een dergelijk vraag te beantwoorden. Voorlopig kiezen we voor beide albums, zoals ze dat zelf graag ziet.
