Vernieuwende singer-songwriter
In intieme setting staat vanavond de Schotse Tom Walker in Paradiso Noord. Hoewel voor velen nog een onbekende naam, heeft Walker maandelijks meer dan een miljoen luisteraars op Spotify. Het concert is dan ook niet verwonderlijk uitverkocht.
Op het kleine podium staat een heleboel apparatuur uitgestald, waaronder twee gitaren, een laptop, een stapel pedalen en een compleet drumstel. Walker heeft nog maar een klein repertoire en nog geen album of EP uitgebracht, maar de singles die tot nu toe online zijn verschenen roepen hoge verwachtingen op. Het publiek is dan ook enthousiast als Walker het podium op komt lopen.
Elektronische toevoegingen
Een sympathieke jongeman betreedt het toneel. Een beetje mollig, rossig haar en dito baard, en de eerste zweetdruppels verschijnen direct bij het eerste nummer. Niet alleen qua uiterlijk, ook qua muziek is de vergelijking met Ed Sheeran snel gemaakt. Dezelfde soort singer-songwriterachtige nummers met hier en daar een vleugje reggae.
Waar de nummers van Sheeran echter meestal puur akoestisch zijn, maakt Walker enthousiast gebruik van vele gitaareffecten, opgenomen backing vocals en nog een scala aan andere soundeffecten. Deze beats maken zijn muziek dansbaar en laten het klinken alsof er een voltallige band op het podium staat. Het zijn echter alleen Walker op gitaar en de drummer achter hem, waarvan de naam helaas nergens te vinden is, maar die toch zeker een eervolle vermelding verdient.
Belofte voor de toekomst
Het grootste deel van de setlist dezer vanavond is nog onuitgebracht werk, maar wordt goed ontvangen door het publiek. Er wordt gedanst, en bij singles als ‘Play Dead’ en ‘Sun Goes Down’ zelfs meegezongen. Het lijkt bijna alsof de nog jonge Walker niet had verwacht dat zijn optreden zo zou worden gewaardeerd. Na bijna elk nummer brengt hij een verbaasd ”Thank you very much” uit.
Waar alle elektronische geluiden en vette gitaareffecten de nummers van Walker krachtig en dansbaar maken, is het hier en daar ook net over het randje van bombastisch. Overdaad schaadt, in dit geval. Gelukkig compenseert hij dit enigszins door ook nog een gevoelig nummer alleen op slechts een versterkte gitaar te spelen. Een ander puntje is dat Walkers teksten niet erg sprekend en vernieuwend zijn, en dat zijn ietwat overdreven uitspraak soms als storend kan worden ervaren. Het grootste minpunt van de avond is wel dat de set nog geen drie kwartier duurt.
Dat Walker zich op bepaalde gebieden nog moet ontwikkelen moge duidelijk zijn, maar een hele fijne toevoeging aan singer-songwriterlandschap is het zeker. Gelukkig is zijn EP onderweg en kunnen we binnenkort nog veel meer van hem genieten, met in het voorjaar nog vier shows in Nederland. Komt dat gauw zien nu het nog kan in intieme setting, want dit zou wel eens de belofte van 2017 kunnen zijn.
Live in Nederland:
6 mei – TivoliVredenburg, Utrecht
7 mei – Doornroosje, Nijmegen
8 mei – Bitterzoet, Amsterdam
9 mei – Rotown, Rotterdam
