Theater / Voorstelling

Een nieuw begin in een mooi jasje

recensie: Perfect Wedding (Toneelgroep Amsterdam)

.

~

Twee families ontmoeten elkaar in opgetogen stemming om de bruiloft van Meridee en Amadou te vieren. Maar al snel rijzen er vragen en conflicten die een feestelijk samenzijn onmogelijk maken. Want wat is liefde eigenlijk? Wat is verliefdheid? Wat is trouw? Wat is trouwen en welke vorm zou een bruiloft kunnen hebben?

Open

In de vorige drie delen van deze huwelijkscyclus plaatste scenograaf Versweyveld steeds de begrensde vorm van een huis op het podium. Deze keer is de speelruimte leeg en open gelaten en is er enkel een groot ovaal wit tapijt midden in de zaal gelegd. Een flink aantal stoelen werd verwijderd, en het publiek neemt plaats op de overgebleven zitplaatsen en de balkons rondom. De acteurs gaan op en af door de zaalingangen. Er zijn nauwelijks rekwisieten of lichteffecten, enkel kostuums en muziek zijn nadrukkelijk aanwezig. Zo voel je je eerder een gast op de bruiloft dan een toeschouwer, al duurt het nog wel even voordat het feest kan beginnen.

Shakespeariaans

~

Na een misplaatste opmerking van de moeder van de bruid (Renée Fokker) tegen de bruidegom (Alwin Pulinckx) over zijn Indiase afkomst, vlucht deze het woud in en de overige bruiloftsgasten volgen hem. In dit Shakespeariaanse woud blijken, net als in A Midsummer Night’s Dream, de regels van de gewone wereld niet te gelden. Men wordt geconfronteerd met zichzelf en met elkaar, met onbekende verlangens en nieuwe inzichten. De Radical Fairies verschijnen ten tonele: vier ‘Wedding Planners’, vormgevers van nieuwe huwelijksrituelen.

Verdwaald

Auteur Charles Mee, wiens werk van Hove in 2001 in Nederland introduceerde, schreef Perfect Wedding op verzoek voor het voltallige ensemble van Toneelgroep Amsterdam. Er is geen duidelijk onderscheid tussen hoofd- en bijrollen, al geven bijvoorbeeld de redderende Maria (Renée Fokker), de weifelende priester (Fedja van Huêt) en de duistere doodgraver (Hugo Koolschijn) mooie accenten. Mannen- en vrouwenrollen en mannen- en vrouwenkostuums lijken willekeurig over de cast verdeeld, en sekse en seksuele voorkeur blijven vaak raadselachtig. De fragiele Joop Admiraal is de perfecte belichaming van dit androgyne maar sexy principe; hij zweeft als een ondeugende engel even elegant rond in een colbert als in een felroze sari. Je verdwaalt als toeschouwer ook een beetje in deze veelkleurige collage. Dit werkt vervreemdend, maar geeft daardoor ook een frisse blik.

Dansen

~

En zo kan het gebeuren dat je ontroerd raakt als de bruid (Eelco Smits) en haar nieuwe geliefde Ariel (Jacob Derwig) samen dansen, hoewel daar twee mannen in jurken staan. Enkel het één-twee-drie van hun synchroon bewegende blote voeten doet nog denken aan een wals, maar de verstilde scène, ontdaan van haast alle conventies, is toch teder en romantisch.

Alles lijkt mogelijk in deze open witte wereld. Er is verwarring en chaos, maar daarin ligt de energie besloten waaruit het nieuwe kan ontstaan. De muziek (van onder anderen Bach, Brahms, Schubert, Händel) en de strakke choreografie geven structuur. Men rent aan het begin van het stuk verdwaasd door elkaar heen, maar lijkt steeds meer te zoeken naar een nieuwe manier om samen te bewegen.

Anders en toch samen

~

Het tij keert na het plotselinge overlijden van de grootmoeder. Het bewustzijn van de vergankelijkheid geeft de moed om open en eerlijk voor de liefde te kiezen, en alle zuurstokkleuren van Bollywood komen uit de kast om dit te vieren. Kitsch? Misschien wel. Maar waar in de vorige delen van deze cyclus het huwelijk maar moeilijk een goede plek in de wereld kon vinden, is er nu in de grootse finale een passend ritueel gevonden voor alle gezindten. Mannen en vrouwen met keppeltjes, pumps, sluiers, stropdassen, rokken en tulbanden dansen samen. Ze vieren de liefde en de hoop op geluk met zang, muziek, gouden glitters en elkaar. Ze zijn allemaal anders maar zeggen ja tegen het vreemde. Toch nog een bruiloft, eind goed, al goed. En temidden van dit bonte feestgedruis denk je zelf: ja, waarom ook eigenlijk niet?

Perfect Wedding speelt nog tot en met 23 december 2005. Deel één (Kruistochten) en deel drie (Het temmen van de Feeks) uit de huwelijkscyclus zijn dit seizoen ook nog te zien. Kijk
hier voor een actuele speellijst.