Theater / Voorstelling

Groter dan ooit

recensie: Zoetgevooisd (Sara Kroos)

Sara Kroos is met haar 25 jaar nog steeds in de groei. Sinds haar debuut Lam is ze groter, professioneler en duidelijker geworden. Een van haar leukste eigenschappen heeft ze echter altijd al gehad: ze is gewoon wie ze is. De vrolijke krullenbol, die je waarschijnlijk wel kent van De Lama’s, noemt ieder beest bij de naam. Hoe tenenkrommend dat soms ook is.

~

Haar nieuwe voorstelling Zoetgevooisd draait voornamelijk om het beest in de mens. En dan vooral het geheime beest in de mens. Volgens Kroos heeft iedereen een kistje met een geheim, en ze is ontzettend nieuwsgierig naar die geheimen (wie niet!). Ze laat aan de hand van beeldende, grappige verhalen weten dat ze vindt dat alles mooi is, want alles is echt. Hoe echt Kroos zelf is, laat ze onder andere zien met haar kleding. Dat ze een stevige tante is, mag bekend zijn en het pleit dan ook voor haar dat ze zich niet in camouflerend zwart kleedt, maar in weinig verhullend maagdelijk wit op het podium staat.

Opperpot

Kroos staat wel bekend als de opperpot van cabaretland. Iets waar ze waarschijnlijk helemaal niet blij mee is. Want als ze iets met Zoetgevooisd duidelijk lijkt te willen maken, is het wel dat ze heus ook op mannen valt! En dus weidt ze uit over jonge vaders die ze op het schoolplein versiert en de sekstrio’s die ze heeft. Helaas gaat ze bij het uitbeelden van dit laatste nogal expliciet te werk. Niet alleen verwoordt ze uitgebreid uit hoe ze de vrouw van het trio bevredigt, de beelden en de bijgaande geluiden laat ze evenmin achterwege. Had niet gehoeven mevrouw Kroos. Op zo’n moment is ze weer net even te plat, maar het is haar vergeven. Aan de andere kant is Kroos namelijk een stuk minder macho geworden: het schelden om het shockeren laat ze dit keer gelukkig achterwege. Kroos is nu gewoon een stoer wijf, eentje om bewondering voor te hebben.

Cloer

In deze voorstelling laat Kroos zich vergezellen door twee muzikanten. Hiermee maakt ze haar stuk tot een muzikaal programma: liedje, stukje, liedje, stukje. Hoewel Kroos geen goede zangeres is, zijn haar liedjes wel lekker om naar te luisteren. Ze wisselt gevoelige, rijmloze songs af met een potje bruut grunten, en dat werkt. Die uitersten zijn grappig. Kroos vertelt zichzelf ook als een combinatie van twee totaal verschillende personen te zien. Aan de ene kant is ze de clown die iedereen aan het lachen wil maken, aan de andere kant een verleidelijke hoer. Een cloer dus.

Sinds ze voor het eerst in haar eentje op het podium stond, is Kroos gegroeid, en hopelijk wordt ze alleen maar groter. Ze kan heel leuk vertellen en ze laat je ademloos luisteren. Hoewel ze het grove dit keer voor het grootste gedeelte achterwege heeft gelaten blijft ze wel recht voor z’n raap, op een geestige manier. Zo zegt ze over mensen die eindeloos zeuren over zelfmoord: “Soms denk ik echt, doe maar! Na drie keer dreigen is mijn medeleven over.” Gelukkig maar, want zo blijft Kroos echt Kroos; een combinatie van mannelijke hardheid en vrouwelijke zelfspot.

Zoetgevooisd is nog tot en met 31 mei te zien in verschillende theaters. Kijk hier voor een uitgebreide speellijst.