‘Ook dat is liefde’

Met een kop thee in haar hand en een joggingbroek aan vertelt Laura ons over de aanleiding voor het maken van de voorstelling. Een poosje geleden verloor ze haar kindje via een miskraam. Ze vond in die tijd veel steun bij haar partner en ervoer zo een intense liefde. Vervolgens is ze verhalen gaan verzamelen met dezelfde strekking waarin verdriet en de liefde elkaar raken. Vaak liep ze hierbij tegen de dood aan en kwam er zo achter dat liefde en dood vlakbij elkaar staan. Ook benadrukt ze dat het haar niet perse gaat om de romantische liefde zoals we die in films te zien krijgen maar om een universele liefde.

Voorbeelden uit de omgeving en de wereldgeschiedenis
Laura gebruikt vooral voorbeelden om haar idee van (universele) liefde over te brengen. Dit zijn soms voorbeelden uit haar omgeving, maar ook Andy Warhol, Ghandi, John Lennon en Nelson Mandela komen aan bod. Het ene na het andere korte verhaal wordt rechttoe rechtaan aan het publiek verteld. De kracht van de voorstelling zit hem dan ook vooral in de tekst zelf en de oprechtheid waarmee Laura zichzelf uitdrukt. Laura bewijst hiermee dat zij een goede tekstschrijfster en vertelster is. Omdat de voorstelling veel tekst bevat was het sterker geweest als Laura soms meer rust nam tussen de verhalende voorbeelden door. Stiltes zorgen voor meer spanning in de voorstelling en het publiek krijgt zo de kans om het vertelde even te laten zinken of er kort over na te denken. Wel werd er zo hier en daar hard gelachen en had de voorstelling ook zijn emotionele kanten. Het fragment dat veel indruk op mij maakte was het verhaal over Laura’s oma. Zij deed thuis de deur open toen er Duitse soldaten op de stoep stonden en naar de heer des huizes vroegen. Laura’s opa liep rustig naar de deur zodat de kinderen geen argwaan kregen. Opa moest mee met de soldaten waarna oma naar boven rende. Zij kwam terug met een gevuld tasje waar een tandenborstel, appel en schone onderbroek inzaten en gaf dit aan haar man. ‘Dat is liefde’ zegt Laura. Opa verliet het huis en kreeg om de hoek van de straat een nekschot. Nogmaals benadrukt Laura dat liefde zit in het kleine gebaar van haar oma om haar man vlak voordat hij stierf een tandenborstel, appel en schone onderbroek mee te geven.

Liefhebben is een mooie voorstelling over de liefde. Door de ontroerende, grappige en soms herkenbare stukken is het zeker een aanrader. De kracht zit hem vooral in de tekst zelf en de openhartigheid waarmee Laura spreekt. Een vrouw die zoveel voorbeelden van liefhebben heeft verzameld en door Nederland en België trekt om deze aan een klein publiek te tonen: ook dat is liefde.