Een woeste verkleedpartij

Hoe werkelijkheid verandert in fantasie. En hoe die gefantaseerde werkelijkheid uiteindelijk in plaats komt van de ongelukkige realiteit. Zo kun je Woest water van het Ro Theater samenvatten.

Het Ro Theater brengt elk jaar rond de kerstdagen een voorstelling die geschikt is voor de hele familie. Dit jaar is dat Woest water, waarin de jongen Sil een Wiz of Oz-achtig avontuur met een even onwaarschijnlijk als vrolijk einde beleeft. De teksten komen uit de pen van Don Duyns en komedie-grootheid Pieter Kramer heeft ook een vinger in de pap, hoewel hij als ‘artistiek adviseur’ relatief op de achtergrond blijft. Regie is in handen van Niek Kortekaas.

Kat in de wasmachine
Sil woont in een anonieme hoge flat, samen met zijn moeder en haar nieuwe vriend. Zijn vader vertrok jaren geleden naar zee. De nieuwe vriend vindt Sil een lastpak en moeder kiest altijd partij voor haar geliefde. Om de liefdeloosheid te ontvluchten, speelt Sil het liefst op het balkon. Hij beeldt zich in dat hij een goochelaar is van het kaliber Hans Klok.

Op dat balkon wordt hij geterroriseerd door de heksachtige buurvrouw. Wanneer hij haar witte kat steelt om het dier te gebruiken als konijn in zijn hoge hoed, jaagt de kwaaie buurvrouw jongetje met kat en al de wasmachine in. Via de wasmachine belandt Sil in zee – zoals Dorothy in The Wizard of Oz. Daar ontmoet hij zowel goede als kwade personages. Hij treft er zelfs een zeemeermin die even heksachtig is als de buurvrouw thuis, ze laat hem geloven dat hij haar zoon is.

Transformatie tot zeemeerman
De ene keer lukt de jaarlijkse familievoorstelling van het Ro Theater beter dan de andere. Dat slagen is niet voorspelbaar. Voorstellingen als Lang & Gelukkig en Moord in de kerststal waren hilarisch grappig. Woest water behoort tot de minder geniale edities. Dat komt onder andere door het onsamenhangende en onwaarschijnlijke verhaal.

Zo ontmoet Sil tijdens zijn droomreis zijn verdwenen vader. Vervolgens duikt die vader op in Sils echte leven. Vader zegt dat hij is teruggekomen door wat zijn zoon tijdens zijn droomreis tegen hem heeft gezegd. Maar als de ontmoeting met die vader echt is, dan is Sils verblijf op de zeebodem ook echt evenals zijn transformatie tot zeemeerman. Het onlogische hiervan ziet natuurlijk ook een kind in.

Krankzinnige verkleedpartij
Jammer is ook dat het Ro Theater deze keer de hele voorstelling laat spelen door slechts vier mensen en twee – weliswaar enorm goede – poppenspelers. Dat betekent dat drie van de vier acteurs voortdurend pak uit, vissenstaart in klimmen. Een krankzinnige tour de force voor de spelers en ook te doorzichtig. Het oogt een beetje armoedig, zo’n verkleedpartij die moet verhullen dat er maar een heel klein clubje staat te acteren.

Je krijgt als toeschouwer wel ongelooflijke bewondering voor vooral Sylvia Poorta (als valse buurvrouw/zeemeermin) en Sanne Wallis de Vries (onder andere als moeder en als onderwatergeest Jonkheer Karel). Die staan in dit gekkenhuis te zingen en te springen met aanstekelijk enthousiasme en onverminderd vuur, in even prachtige als onhandige pakken, pruiken en mutsen. Gijs Naber als Sil meet zich geloofwaardig de lichaamstaal van een jongetje aan. De multi-inzetbare Naber laat ook hier zien dat hij uitgroeit tot een van de sterkste jonge acteurs van Nederland.

Het is te danken aan het onvermoeibare enthousiasme van de acteurs en aan de prachtige aankleding (decor van Niek Kortekaas, kostuums door Sabina Kumeling) dat Woest water toch een absoluut aanbevelenswaardige voorstelling is. Ga er niet naartoe met de overspannen verwachting Lang & Gelukkig, the sequel te zien en je hebt een leuke tijd.

Woest Water is tot en met 11 maart te zien in diverse Nederlandse theaters te zien. Kijk op www.rotheater.nl voor de speellijst.