Theater / Voorstelling

Krampachtig contact in Pension Erna

recensie: Nynke Borgman - Pension Erna

Menselijk contact is voor sommigen zo vanzelfsprekend als het aanbreken van een nieuwe dag. Maar niet voor de bewoners van Pension Erna. In haar nieuwe voorstelling ontvouwt theatermaakster en actrice Nynke Borgman het verhaal van pensionhoudster Erna en haar gast meneer de Bruin. Beiden zitten zo in hun eigen gedachten vast dat zelfs een babbeltje over het belabberde weer te veel is.

Een prachtige binnenkomer is het decor van aan elkaar gemaakte lades. Herkenbaar voor hen die wel eens een pension als dat van Erna hebben bezocht. Oud, van hout en in alle soorten en maten. Hierin wacht Nynke Borgman haar publiek met een uitdagende blik op. Ze vertelt het verhaal van pensionhoudster Erna en haar gast meneer De Bruin, die Erna zelf zo genoemd heeft vanwege zijn pak van bruine ribstof met elleboogstukken.

Verstrikt

~


Erna lijkt haar beste jaren wel gehad te hebben. Ze draagt een trainingspak en is daar bovenop ook nog eens lelijk. Erna’s enige gast is meneer De Bruin die haar mateloos irriteert met zijn tangomuziek. Hij heeft zelfs het lef de houten vloer te laten piepen met zijn gedans op diezelfde tangomuziek. De Bruin is eenzaam en probeert zijn gedachten vooral maar niet af te laten dwalen naar zijn overleden vrouw. Allebei de personages zouden best gebaat zijn bij een beetje menselijk contact, maar zijn te zeer verstrikt in hun eigen wereld om ervoor open te staan.

Verteltalent

~


Nynke Borgman laat zien prima in staat te zijn de kijker aandachtig te houden met haar sober omlijste monoloog. Ze maakt geen gebruik van flitsende decors, heftig bewegende videobeelden en ook muziek wordt maar mondjesmaat gebruikt in Pension Erna. Borgman bouwt de voorstelling op haar stem en mimiek en dat gaat haar prima af.

Het eerste deel lijkt nog een beetje chaotisch en wordt vooral gekenmerkt door veel zijwegen waarvan het nut nog niet direct duidelijk is. Zo onderbreekt ze haar verhaal over het pension regelmatig met vermakelijke gedachteanalyses over thema’s als nature versus nurture, zwangere weervrouwen en het verband tussen echo’s en weerkaarten. Later blijkt dat deze zijwegen wel degelijk bijdragen aan de grote lijn en Pension Erna voorzien van een interessante tweede laag. Soms wordt het verhaal geremd door een enkele hapering in Borgmans stem, maar dit gebeurt te weinig om de vaart uit het verhaal te halen. Het maakt Pension Erna tot een sobere, intieme voorstelling die alle ruimte geeft aan het verteltalent van Nynke Borgman.

Pension Erna is nog t/m 20 september te zien in Theater aan de Rijn in Arnhem. Klik hier voor meer informatie.