Een meesterverteller in dialoog met zichzelf
Een man met een doorleefde kop leunt somber op een café-tafeltje. Morsige regenjas, werkeloze handen. Een man van weinig woorden, en nog chagrijnig ook. Met deze gewoontedrinker voert Fred Delfgaauw een prachtige, treurige dialoog in zijn voorstelling Minder is meer. Sterker: in zijn solovoorstelling Minder is meer. Want de sombere drinker bestaat uit niet meer dan een rubberen masker op Delfgaauws hand en een ouwe jas om zijn arm. De meesterverteller voert in feite een dialoog met zichzelf. Het ene personage valt het andere in de rede, Delfgaauw kan binnen een fractie van een seconde omschakelen van stemmetje naar stemmetje. Dat is niet alleen knap, dat is ook ontroerend en grappig.
Eigenlijk is het onbegrijpelijk dat Fred Delfgaauw nu pas enige bekendheid begint te krijgen bij het grote publiek. Delfgaauw timmert namelijk al 25 jaar aan de weg. Doorgaans alleen, soms in samenwerking met anderen. Vaste kompaan is vormgever Kathelijne Monnens, maker van decors en levensechte maskers. De speler brengt een mengelmoes van verhalen, poppenspel en cabaret. Daarmee hoort hij internationaal gezien in een rijke en succesvolle traditie, maar in Nederland is hij ongeveer uniek met deze theatervorm. Hij bouwt personages op met niet meer dan een rubberen masker of een pruik op zijn hand, met een lap of een jurk erbij die de pratende figuur afmaakt.
Publieksprijs
~
Ooit begon Delfgaauw met kindertheater, maar hij maakte al vrij snel de overstap naar theater voor volwassenen. Lang stond hij voor slecht gevulde kleine zaaltjes, maar sinds een paar jaar heeft het grote publiek zijn kracht ontdekt. Vorig jaar won hij de NRC Publiekprijs voor de beste voorstelling van het seizoen met Mozart. Daaraan ontleent hij nu terecht het zelfvertrouwen om met enig bravoure een jubileumvoorstelling te brengen.
Favorieten
Want Minder is meer is niet het soort zinsbegoochelende toverwereld dat hij doorgaans neerzet, waarin hijzelf verdwijnt achter schmink en kostuums. In deze voorstelling komt hij op in gewone kleren. Hij zeult twee grote rode boodschappentassen mee. Daarin heeft hij de maskers en lappen gestopt die horen bij succesvolle personages uit voorbije voorstellingen. Delfgaauw brengt een avondje favorieten, van het publiek, en van hemzelf. Daarmee is deze voorstelling een soort ‘oogsten’ van wat de speler zo zorgvuldig in de loop der jaren heeft gezaaid. Delfgaauw heeft enorm gebaald van het gebrek aan erkenning. Nu hij eindelijk wordt gezien, heeft hij een voorstelling gemaakt die een feestje is. Gevolg: Minder is meer is opnieuw genomineerd voor de publieksprijs van NRC.
Aquarium
Deze voorstelling is goeddeels een compilatie van eerdere hoogtepunten. Grappig zijn de verschillende dialogen die hij zijn handen met elkaar laat voeren, zoals die tussen een vermoeid echtpaar dat al een heel leven samen is. Maar het sterkst is Delfgaauw wanneer hij zelf dient als aangever voor een personage dat bezit heeft genomen van zijn handen. De babypop die rebelleert tegen het ouderlijk gezag. De Tineke Schouten-achtige toiletjuffrouw die aankwekt tegen de plassende passant. Het absolute hoogtepunt van Meer is minder is de chagrijnige in regenjas gehulde alcoholicus. Die moet naar huis. Naar zijn aquarium, dat leeg is omdat hij vissen die doodgaan zo akelig vindt. Delfgaauw sleept de verlepte regenjas en het dronken masker naar dat lege aquarium. En wij in de zaal herkennen zijn personages, want we komen ze alle dagen tegen.
Meer is minder is dit seizoen nog te zien t/m 1 juni 2006. Maar de voorstelling wordt volgend seizoen hernomen in februari en maart. De prijswinnende voorstelling Mozart wordt hernomen in november en december. Daarnaast komt Fred Delfgaauw vanaf april 2007 met Koffiehuis De Ooievaar, een voorstelling samen met Sjaak Bral. Informatie is (binnenkort) te vinden op de site van Fred Delfgaauw.
