Forget the name Fame
.
Geen vaart
Iedereen die aan deze musical deelneemt doet zijn best om de ingestudeerde danspasjes, platte grappen en teksten op tijd te laten zien of uit te spreken. Dat gaat iedereen wel goed af, maar gevoel komt er amper aan te pas. Daarbij komt ook nog eens dat na bijna elk liedje of scène even wordt gepauzeerd, zodat het publiek de tijd heeft om te klappen. Hierdoor mist deze musical de vaart die eigenlijk wel welkom is.
De acteurs zijn op hun best als zij als groep op het toneel staan. Zo enthousiast en gedreven als ze dan bezig zijn, zo ongepassioneerd en emotieloos komen ze over als ze een scène spelen met maar een paar mensen om zich heen en het dus echt aankomt op hun eigen acteerprestatie. De problemen van de studenten dringen daardoor niet tot je door, terwijl er in het verhaal wel heftige dingen gebeuren. Je kijkt wel, maar pas tijdens de grande finale ontwaak je uit een vage droom.Talentvol?
Het verhaal van Fame heeft genoeg ingrediënten in zich om er een goede musical van te maken. Je ziet wel dat er over na is gedacht hoe je verschillende verhalen door elkaar kan weven en wie je wanneer prominent laat zien. Maar de regie van Stanislav Mosa laat te wensen over. Of zijn de studenten/acteurs toch niet zo talentvol als we denken? Die valse noten bijvoorbeeld zo nu en dan… Nee, die komen niet uit de gouden strotjes van een van de zangers; die zijn afkomstig van de violist. Op het podium wel te verstaan, en niet in de orkestbak. Of hoort het bij het spel, en was het juist de bedoeling dat de jongen als een echte student het vak nog moet leren?!
Fame the musical is nog tot en met 9 april in Nederland te zien. Klik hier voor een uitgebreide speellijst.