Stuiteren en rake klappen incasseren

Chaos op het toneel. Op de stellage houden een man en vrouw een gesprek. Onhoorbaar door de muziek, maar ze gebaren en hun lippen bewegen. Ze geven de telefoon door, schreeuwen. In een andere hoek grijpen twee mannen een ander vast. Maar voorop het toneel ligt de focus. Daar wordt gedanst. Rauwe dans, zoals Club Guy and Roni dat zo goed kan. Dans die grijpt en niet meer los wil laten. Het zijn sprekende beelden en steeds weer die onverwachte wending. Soms is het komisch, soms bloedserieus. Bij Guy and Roni is de dans niet te vertrouwen.

Balletjes in een flipperkast
Pinball and Grace is een samenwerking tussen dansgezelschap Club Guy and Roni en Slagwerkgroep Den Haag. Terwijl acht dansers het toneel beheersen, staan de zes muzikanten achter hen opgesteld. Ze slaan op balken en voorzien de voorstelling van een hartslag. Al snel blijkt hoeveel mogelijk is op de maat van een paar balken. De dansers bewegen soms traag in samenspel, om vervolgens tegen elkaar te stuiteren en flink uit te halen. De flipperkast vormt het middelpunt. De dansers zijn als het balletje dat wordt weggeschoten en onberekenbare toeren uithaalt. Ze botsen en tollen om elkaar heen te midden van een schreeuwerig decor. De bewegingen zijn strak en vlijmscherp.

De voorstelling lijkt te bestaan uit momenten. Het zijn scènes die sterk verschillen in stijl en emotie. Momenten die de toeschouwer ademloos achterlaten, wanneer een gebroken meisje haar hart lucht. Of beelden waarbij kijken bijna pijn doet. Zoals het moment waarop een man ruw wordt ontkleed en op de grond gedwongen. Het is een verwarrende strijd tussen emoties: van schaterlach tot wegslikken.

Verdrinken in verbazing
De komische momenten geven de dansvoorstelling een verslavende luchtigheid. Club Guy and Roni balanceert op de grens tussen beklemmende waarheid en betekenisloosheid. Maar nooit raakt het stuk te ver van de rood draad weg, waardoor het zijn inhoud zou verliezen. De ruwheid van dansen, de poëtische monologen en schrijnende beelden vormen een voorstelling die het publiek blijft verbazen. Het is kijken en incasseren. Het bewegen en geluid aanschouwen, erin verdrinken en nog net boven komen. Dat is waar Club Guy and Roni op drijft en wat ook Pinball and Grace zo ontzettend sterk maakt. Het is díe slepende verbazing, waardoor de dans blijft boeien.

In binnenkomen en afsluiten zijn Guy Weizman en Roni Haver meesters. Het stuk begint én eindigt met een koortje. De slagwerkers stappen achter hun slagwerk vandaan en zingen. Ze kijken strak de zaal in of doen grijnzend een sprongetje. Gelach klinkt door de Groningse Stadschouwburg en een man begint enthousiast mee te klappen met de bekende melodie. De (voor velen) onbekende woorden vullen de theaterzaal. Dit is de ontlading na een aangrijpende scene. Weer die beruchte balans tussen luchtig en rauw, waarheid en onzin. De brok in de keel kan nog net worden weg geslikt. Typisch Guy and Roni: scherp tot de laatste snik.

Pinball and Grace staat nog tot en met 13 januari 2010 in theaters door heel Nederland en daarna nog op verschillende locaties in Duitsland.