Monty Pyhton vliegt nu ook door Nederland

Verstandige woorden, maar vervolgens dondert hij vrolijk in de valkuil die veel regisseurs voor zichzelf graven. Een goed toneelstuk ten tonele voeren is blijkbaar niet genoeg, ze willen er ook altijd hele diepe dingen mee zeggen. In dit geval dat “Monty Python onder de oppervlakte ook ergens over gáát: over bureaucratie, over gekmakende regeltjes, over ambtenarij,” aldus de regisseur in Elsevier. En dat terwijl de vijf komieken van Monty Python gewoon geniale, absurde humor maakten, die je net zo min hoeft uit te leggen als de absurde grappen van Hans Teeuwen.

Lekker ‘sullealistisch'”

Want absurd zijn ze, die sketches. Neem nou de sketch waarin vier welgestelde heren, met een glas wijn in de hand, opscheppen wie het vroeger het armst had. “Wij woonden met 160 man in een kinderschoenendoos midden in de snelweg en als ontbijt kregen we een hap warm grint.” Waarop een ander er nóg een schepje bovenop gooit: “Lucky you!”

Of die bezopen sketch van een als Vietnamees verklede filmregisseur, die een modern koningsdrama opvoert, waarin de acteurs niet op paarden, maar op flitsende brommertjes het toneel oprijden. En die bovendien, wat minstens zo’n schitterende vondst is, de ‘r’ en de ‘l’ omdraaien. “Ik heb belicht uit Vrissingen, van Michiel de Luitel.” Waarop de regisseur tegen de koning zegt dat hij ook op ‘een blommel’ moet, omdat dat zo lekker ‘sullealistisch’ is. En zo kunnen we nog wel even doorgaan.

Gemengde gevoelens

Na het zien van de vijf kwartier durende voorstelling, die tegen een kaal decor wordt gespeeld (een bureau en een scherm, waarop abstracte gebouwen worden geprojecteerd), verliet ik het theater met gemengde gevoelens. Elke rechtgeaarde Monty Python-fan, en daar zijn er inmiddels een hele hoop van, kan de meeste scènes wel dromen, want ze worden al jaren op tv herhaald, of zijn terug te zien op video of DVD. Onbewust ga je dus vergelijken en moet je constateren dat tegen zulke briljante acteurs als John Cleese, Eric Idle, Graham Chapman, Terry Gilliam en Michael Palin gewoon niet op valt te boksen. Elk gebaartje, elke knipoog en elke stembuiging zitten voor eeuwig in ons geheugen gebeiteld. Vandaar dat de regisseur zich heilig had voorgenomen om er in de Nederlandse versie iets héél anders van te maken. Edoch, omdat hij inhoudelijk niets aan de scenes mocht veranderen, vraag je je onwillekeurig af of je dat eigenlijk wel moet willen, er iets héél anders van maken. In die zin is de voorstelling dus gewoon een zeer geslaagde compilatie van aanstekelijke Monty Python-sketches geworden, maar dan in een Nederlandse jasje gestoken.

Vermakelijk balanceren

Blijft de vraag over of dat erg is? Nee, totaal niet. Want er wordt uitstekend geacteerd door Arnoud Bos, Eva van der Gucht, Finn Poncin en Jeroen Spitzenberg, die zich voor de gelegenheid in grijze maatpakken hebben gestoken en met fraaie hangsnorren zijn behangen. Ze gedragen zich als een stelletje dolgedraaide warenhuisverkopers, werken zich op tot grote gekte, spelen kostelijke woedeuitbarstingen en balanceren vermakelijk op het randje van de waanzin. En dan die humor, die zeer goed vertaald is door Barbara van Kooten.

Gelukkig heeft de regisseur ervan afgezien om de veel te vaak herhaalde sketches over die dode papegaai of het ministerie van rare loopjes in de selectie op te nemen, maar oh oh oh, wat blijft er veel over om van te genieten.

Kortom, Monty is een vermakelijke komedie, die prima wordt gespeeld. Voor liefhebbers van absurde humor is het dan ook zeker een aanrader. Maar verwacht vooral geen andere interpretatie van de legendarische Monty Python-humor.

De voorstelling wordt tot en met 16 juni 2007 gespeeld. Klik hier voor meer informatie.