Realiteit haalt kunst in

An Unfinished Film is een semi fictionele dramafilm die terugblikt op de komst en verspreiding van het covid-virus in China. Het laat de maar al te bekende effecten zien op het leven van gewone mensen, inclusief degenen die betrokken zijn bij het maken van films.

Change of plans

Regisseur Lou Ye had zijn favoriete acteur Qin Hao in gedachten toen hij dit project bedacht. Qin Hao speelt in meerdere van zijn films en de regisseur vond dat zijn vertolkingen doorheen de jaren de veranderingen van het afgelopen decennium in China weerspiegelden. Lou Ye wilde dus al een film gebaseerd op en aangekleed met oude beelden maken, maar toen kwam de pandemie en kwam hij zelf vast te zitten in Japan. Uiteindelijk week de film af van het oorspronkelijke plan (de veranderingen in China in het laatste decennium) en focust nu meer op de mensen die films maken tijdens de pandemie.

Lou Ye gebruikt nog steeds oud materiaal van zijn andere films, waaronder Suzhou River (2000), Mystery (2012), Spring Fever (2009) en Shadow Play (2018). Daarnaast heeft hij documentaire beelden van tijdens de pandemie ingevoegd in wat hij na de pandemie heeft gedraaid in Duitsland, om de Chinese censuur te ontlopen.

Controverse en censuur

Lou Ye heeft vaker in zijn carrière te maken gehad met Chinese censuur. Zijn films zijn bewezen controversieel in inhoud, want ze gaan vaak over zaken als seksualiteit, gender en obsessie. De Chinese overheid heeft zijn eerste film Weekend Lover (1995) maar liefst twee jaar in de ban gedaan. Als eerste Chinese filmmaker waagde hij het om de gewelddadig neergeslagen demonstraties op het Plein van de Hemelse Vrede in Peking in 1989 op te nemen in een speelfilm (Summer Palace, 2006). ‘Ik ga hiervoor een boete betalen’, wist de regisseur toen al. Hij kreeg een filmverbod van vijf jaar. De Chinese censuur verbood de film om zogenaamd esthetische reden, maar het was duidelijk dat de expliciete seksscènes en de kritische blik van Ye op de studentenprotesten van 1989 niet gewaardeerd werden.

Naast Suzhou River (2000), die eveneens resulteerden in een ban, was er ook bij An Unfinished Film eerst een verbod voor screening, omdat China bang was dat de film iets anders over de pandemie zou vertellen dan de officiële Chinese lezing.

Is An Unfinished Film ‘finished’?

Een makkelijk antwoord is hier niet op te geven. Letterlijk gezien, nee: het einde van de film is een screening van een film die niet is geworden wat de regisseur (gespeeld door Xiaorui) zich ervan had voorgesteld en ook niet wat Lou Ye oorspronkelijk bedoeld had. Het is voor hem ook niet de bedoeling om een archief of documentaire achter te laten. Het enige dat hij wil laten zien is dat film voor altijd, ook in uitzonderlijke omstandigheden, zal overleven en belangrijk zal zijn.

De 107 minuten speeltijd is te lang. De film was krachtiger geweest als het eerste gedeelte (de vondst van oude beelden en het opstarten van de film afmaken) ingekort was. Nu word je meegenomen in een verwarrend verhaal dat uitmondt in een nog verwarrendere coronapandemie. Daarnaast was de film beter geweest als hij gestopt was na de viering van Chinees Nieuwjaar in lockdown in het hotel. Daarna volgt nog een half uur film: hoe ze uiteindelijk uit lockdown komen en naar huis kunnen, hoe de film afgerond wordt met beelden die ze hebben vergaard en de screening met cast en crew. Eigenlijk allemaal overbodig, want dit begrijp je ook zonder dat het getoond wordt.

Al met al is de film akelig herkenbaar en zeer goed (na)gemaakt. Geen luchtige kost, maar juist daardoor wel een aanrader.

Vanaf 27 maart 2025 in de bioscoop.