Jan Geerling
Redacteurfilm, boeken, theater, muziek
8WEEKLY

Pool of Radiance: Ruins of Myth

Artikel: Pool of Radiance: Ruins of Myth
/ 0 Reacties0 Sterren

Fantasy leeft weer als nooit tevoren. Nu hebben fantasy RPG games natuurlijk altijd wel op een trouwe schare fans kunnen rekenen, maar sinds Lord of the Rings in de bioscopen draait maakt het fantasygenre een revival door. Misschien dat uitgever Ubi Soft ons daarom verrast met de opvolger van Pool of Radiance. Maar goed, bij die mensen moet er ook gewoon brood op de plank.

~

Evil doesn’t sleep

Na een behoorlijke installatie (1 gigabyte!!!) kwam ik terecht in de fraaie openingsdemo van Pool of Radiance: Ruins of Myth. Ik moet bekennen dat ik het eerste deel nooit gespeeld heb, maar voor zover ik het begrijp speelt dit spel een aantal jaren na de gebeurtenissen uit deel 1. Een groepje soldaten bewaakt een plek waar ooit het kwaad verslagen was. Verslagen ben je echter pas in de dood, en dus keert het kwaad terug om maar weer eens een gooi te doen naar hel en verdoemenis. De speler moet een groep van vier helden verzamelen en een queeste ondernemen om iedereen op de planeet te redden.

Dood door muisklik

~

Tot zover niet veel nieuws onder de zon. Het samenstellen van de karakters stelt bitter weinig voor. Een beetje puntjes aan eigenschappen toekennen, ras kiezen en klaar is Kees. Dan ontpopt POR zich tot een turn-based spel waar ik mijn mannetjes al klikkend door landschapjes laat lopen. Zonder al te veel omhaal hak ik twee orcs aan gort. En dan… ja wat eigenlijk? Ik heb werkelijk geen flauw idee wat ik moet doen. Nu ben ik geen RPG-kenner, maar ze hadden dit allemaal wel iets toegankelijker kunnen maken voor beginners. De interface van het spel is lang niet zo gebruiksvriendelijk als bijvoorbeeld die van Might and Magic VIII.

Saaie dungeons

Grafisch is POR het neusje van de spreekwoordelijke zalm. Vooral bovengronds ziet alles er werkelijk fantastisch uit, iets wat veel spelers zaal aanmoedigen door te zetten, ondanks de vervelende spelbesturing. Al snel komt echter de eentonigheid van de beelden om de hoek kijken; met name ondergronds valt er grafisch niet veel te beleven. Trolletje hier, dungeon daar, hup klaar. Al snel begon ik mijn aandacht voor dit spel te verliezen, en juist bij een RPG is dat dodelijk. De mooie, maar spaarzaam gebruikte muziek verandert daar niets aan.

Gewoon net niet…

POR is een spel dat me twee gevoelens bezorgt. Enerzijds ziet het er allemaal puik uit, en lijkt het spelidee qua opzet best onderhoudend. Anderzijds verloor ik snel mijn interesse, en ik betwijfel of dat voor de volle 100% aan mijn gebrek aan RPG-ervaring ligt. Natuurlijk had het een stuk geholpen als ik meer feeling met het genre had, maar mijns inziens moeten spellen ook voor zogenaamde ‘groentjes’ speelbaar zijn. Verder zijn er betere spellen in het genre verkrijgbaar, denk bijvoorbeeld maar eens aan Baldurs Gate. Voor de die hards in het genre misschien te verteren. Jammer, want er had veel meer ingezeten.