Triosk – The Headlight Serenade

Postmoderne jazz wordt veelal gemaakt door Scandinavische bands. Triosk toont dat dit soort muziek eveneens in het warme Australië wordt gemaakt. Op het gerenommeerde LEAF-label brengt dit trio alweer haar derde album uit. In 2001 kwamen Adrian Klumpes (piano/rhodes/synth/samples), Laurence Pike (drums/percussie) en Ben Waples (bas) bij elkaar, om muziek te maken waarbij improvisatie en elektronica een belangrijke en gelijkwaardige rol spelen. De knisperende en warme klanken van de band doen sterken denken aan The Cinematic Orchestra. De blazers waarmee het genre veelal wordt geïdentificeerd zijn afwezig. Triosk kiest er voor om het instrumentarium te beperken tot drums, toetsen en basgitaar. Een gedurfde keuze die de band ertoe zet om binnen dit kader te zoeken naar de perfecte vorm.

Structuurloos

Het doel van de band om improvisatie en elektronica te combineren, is in de opener Vision IV juist niet terug te horen. De jazzy drums en sfeervolle pianopartijen klinken weinig geïmproviseerd en de elektronica speelt een beperkte rol. De band lijkt de perfecte vorm vooral te vinden als hun musique concrete kant naar voren komt. In nummers als Intensives Leben en Fear Survivor ontbreekt een duidelijke structuur en wordt er vooral aan sfeer gewerkt. Het ontbreken van deze structuur houdt de aandacht van de luisteraar erbij, waardoor het niet verwordt tot achtergrondmuziek. De band wisselt in deze nummers elektronische geluiden als ruis en synthesizers af met organische klanken zoals drums en piano. In het duistere Not To Hurt You zorgen een herhalend pianoakkoord en slepende drums voor de perfect soundtrack bij een film-noir. Wederom blijkt de band op haar best in de minimale onconventionele nummers. De nummers met een duidelijk ritme en vaste schema’s boeien minder en doen onder voor het werk van grotere broers in het genre zoals Jaga.

Marktwerking

The Headlight Serenade is een album vol postmoderne jazz, dat in de plaats van traditionele aspecten vooral contemporaine elementen gebruikt, zoals elektronica en knip-en-plak technieken. Het grote probleem is dat de markt overspoeld wordt met dit soort muziek. Dit maakt het voor een band als Triosk moeilijk om zich te onderscheiden van bands als Jaga, The Cinematic Orchestra en Efterklang. Desondanks komt de band steeds dichter bij zijn doel: het maken van muziek gebaseerd op improvisatie met een gelijkwaardige rol voor elektronica.