Toontje Lager – Stiekem Dansen

‘Would you believe in a love at first sight? Yes, I’m certain that it happens all the time.’ Dit zong Ringo Starr in 1967 in het nummer With A Little Help From My Friends. En ik kan u verzekeren, dames en heren, niets is minder waar. Toen ik, als prille muziekliefhebber, het nummer Zoveel Te Doen voor de eerste keer hoorde werd ik spontaan gegrepen. Sterker nog, ik wist meteen dat dit een ‘blijvertje’ was. Ik heb het natuurlijk over de in Nederland wereldberoemde groep Toontje Lager.

Over het openingsnummer Stiekem Gedanst, dat dit album zijn naam gaf, hoeven we het natuurlijk niet te hebben. Alleen iemand die nooit buiten komt, herkent de woorden ‘drie uur ’s nachts, zeven januari’ niet. En alleen een frigide geheelonthouder kan, bij het horen van dit nummer, beide voeten van de dansvloer houden. Hetzelfde geldt eigenlijk voor het nummer Zoveel Te Doen, een ode aan het studentenleven. Een nummer waarin de dagelijkse frustraties van zanger Bert Hermelink uiteenlopen van ‘de huur nog overmaken, en de tandarts zometeen’ tot minder alledaagse bekommeringen als ‘ik moet de zon in Japan onder zien gaan’ en ‘ik moet nog zwemmen in de Stille Oceaan’.

Het centrale thema op Stiekem Dansen is, hoe kan het ook anders, de liefde. Met name verbroken relaties doen het goed. Maar liefst zes van de tien nummers zijn bijzonder haatdragend, met teksten als ‘zie maar met die duffe sukkel’ of ‘je weet best dat er meer in zat, maar je hebt je kans gehad’. Maar Stiekem Dansen bevat naast een aantal nummers waarin Hermelink zijn exen een flinke trap na geeft, ook een aantal nummers waarin nieuwe liefdes opbloeien, zoals Het Nut Van Volle Maan.

In 1981 dringt de populariteit van de Nederlandstalige rock door tot de hitparade. Rondom de groep Doe Maar, dat jaar nummer 1 met De Bom en Pa, ontstaan korte tijd zelfs hysterische taferelen, die slechts zijn te vergelijken met ‘de Beatlemania’. In hun kielzog bereiken ook groepen als Toontje Lager en Het Goede Doel de top 10. Deze vergelijking ligt, muzikaal gezien, voor de hand. Goed dansbare platen met een vleugje ‘vernederlandste’ reggae. Het merkwaardige is dat Toontje Lager altijd in de schaduw van Doe Maar is blijven staan. Bijzonder onterecht, als u het mij vraagt. De opvolger van Erop Of Eronder (’82) is een volwassen album dat allerminst onder doet voor het werk van Doe Maar. Eenvoudige verstandopnulendansen muziek met zeer humoristische teksten over serieuze onderwerpen. Dit album van Toontje Lager, een gezelschap bestaande uit Erik Mesie, Joost Witte, Bert Hermelink, Gerard de Braconier en Huub van Melick, mag in geen enkel zichzelf respecterend studentenhuis ontbreken.