The Zutons

Wat direct opvalt is het uiterst coole artwork. Men brengt een fantastisch leuke hoes die met zo’n rood/blauwe 3D-bril volledig tot zijn recht moet komen. Helaas heb ik er geen 3D-bril bij, maar dat mag de pret niet drukken. In een hele rits plaatjes in het boekje is het einde van superhelden The Zutons verbeeld. De dader is dus onbekend. Wellicht valt er uit de plaatjes op te maken wie de evil wrongdoer is, maar ik wordt er niet wijs uit. Ik heb dan ook geen 3D-bril.

Funky saxofoon

De muziek van The Zutons is een geslaagde cocktail van funk, psychedelica, country en soul. Deze stijlen komen soms individueel, soms ook samen naar voren. Opener Zuton Fever is bijvoorbeeld een heerlijk poppy nummer met een prominente rol van de funky saxofoon-loopjes van Abi Harding. De single Pressure Point bevat weer een groter aandeel gitaar. In een razend tempo schieten de heerlijke swingende songs voorbij. Het nummer Confusion is dan een onverwacht rustpunt. Zanger Dave McCabe brengt een prachtige, rustige ballade over relatieproblemen, toch komt ook hier halverwege de saxofoon meetoeteren. McCabe is overigens geen fantastisch zanger, maar zijn stem klinkt prima bij de muziek.

Muzikale voorgangers

De plaat grijpt muzikaal terug op een schat aan muzikale voorgangers. Je hoort in deze plaat bijvoorbeeld de psychedelische gitaarsound uit de 60’s, het werk van Sly & The Family Stone en de muziek van The Talking Heads terug. Stads- en labelgenoten The Coral zitten muzikaal ook in hetzelfde straatje. Dit is overigens niet zo gek als je weet dat Zutons-zanger McCabe in het verleden samenwerkte met James Skelly van The Coral. Verder heeft Ian Broudie het werk van beide bands geproduceerd.

Regenachtige zondagmiddag

Op de plaat staan veelal vrolijke swingende songs. Een song als Not A Lot To Do sleept de luisteraar echter door een regenachtige zondagmiddag. “‘Cuz God created Sundays, so we could stay in and watch the rain fall down.” Ook bovengenoemd Confusion is weinig vrolijk. Toch overheerst het zomerse feelgood-gevoel bij het luisteren. De plaat bevat verder enkele iets mindere songs waarvan Nightmare Part II er één is (de mondharp die halverwege wordt ingezet redt de boel echter nog bijna).

The Zutons bestaan als band pas sinds 2002 en deze debuutplaat is een prachtige start. Het kan bijna niet anders dat deze band deze zomer veel aandacht krijgt. Ze maakten indruk op London Calling dit jaar en ik zag al een clipje voorbijschieten op een videokanaal. Nu nog hopen dat het weer in Nederland wat verbetert, want de Zuton Fever slaat vast eerder toe in de zon.