Muziek / Album

Het eigenzinnige van The Sheer is verdwenen als sneeuw voor de zon

recensie: The Sheer - Here and Now and Long Before

Vrijwel alle bands of artiesten zoeken gedurende hun loopbaan voortdurend naar vernieuwing en verfrissing van de eigen stijl. Zij het om het spannend te houden voor de luisteraar en zichzelf, of om niet in herhaling te vallen, een heel scala aan redenen is te bedenken waarom zij nieuwe wegen inslaan. Dit hoeft niet per definitie goed af te lopen voor een groep of solist. Zo bewijst ook de Nederlandse band The Sheer met zijn nieuwe album Here and Now and Long Before.

~

The Sheer begon ooit als een springerig bandje uit Haarlem dat vooral blije poprock maakte, hetgeen duidelijk naar voren komt op de eerste twee albums van de groep. Zowel The Keyword is Excitement als Feel the Need staan bol van vrolijke uptemponummers die uitnodigen tot het ritmisch meebewegen van de rechtervoet en die als vanzelf een glimlach op het gezicht van de luisteraar weten te toveren. Denk dan aan songs als ‘It Only Gets Better’ of ‘The Girl That Lost Her Mind’.

Weg met de vrijheid blijheid

Met het derde album van The Sheer is dit alles echter vrijwel verdwenen. Niets geen blije toestanden meer. De band heeft ervoor gekozen een serieuzer pad te gaan bewandelen. Dat is natuurlijk niet verboden, maar in dit geval wel heel jammer. Alles wat The Sheer zo leuk maakte en waarmee de Haarlemmers zich wisten te onderscheiden van het gros van de Nederlandse bandjes is hiermee van tafel, op het typerend stemgeluid van zanger Bart van Liemt na.

Dit wil niet zeggen dat Here and Now and Long Before een slecht album is. Slecht is immers een groot woord. Het is een luisterbare plaat met aardige folkmelodieën en ook het stemgeluid van Van Liemt doet het weer goed. Jammer alleen dat het daarbij blijft. Zowel teksten als muziek bieden weinig spanning en het geheel blijft behoorlijk aan de oppervlakte. Het is dan ook zeker niet de nieuwe parel in het oeuvre van de band.

Neem de eerste single van de nieuwe plaat, ‘The Devil on His Own’. Op zich een aardig liedje, maar toch mist het iets. Het sprankelt niet, het leeft niet. Het grijpt je niet bij de kladden en voert je niet mee. Het is eerder vrij saai en vlak. Zelfs de achtergrondvocalen van Stevie Ann kunnen het nummer niet op het juiste pad helpen.

Here and Now and Long Before weet dus niet te overtuigen. Zeker niet als je kijkt naar het eerdere werk van The Sheer. Het is dan ook de vraag of dit album het enige uitstapje zal zijn naar de rustige, folkachtige kant van de muziek of dat dit de lijn is die de band in de toekomst zal voortzetten. Voorlopig gaat The Keyword is Excitement maar even de speler in en mag deze nieuwe plaat voor nu opgeborgen worden.