Liever in een kleinere zaal

De sfeer zit er al aardig in wanneer The Gaslight Anthem tegen half tien aftrapt met ‘Stay Vicious’. De mannen van Bayside en Deer Tick hebben de zaal goed opgewarmd. ‘Stay Vicious’, tevens de opener van de laatste plaat Get Hurt, is live nog bombastischer dan op het album. Een pluspunt, aangezien Get Hurt in vergelijking met ouder werk nog niet erg aanslaat in Nederland. De langspeler is gelikter dan ooit, waardoor het karakteristieke Gaslight Anthem-geluid ruimte maakt voor een meer commerciële en toegankelijke sound. Niet per se slecht, maar de oude tracks zijn wel meer bijzonder.

Schoenengooier

Het publiek gaat dan ook meer los op nummers als ‘Great Expectations’, ‘We Came To Dance’ en de fantastische meezinger ‘American Slang’. Zanger Brian Fallon lijkt in het begin nog niet helemaal goed bij stem te zijn: hij komt schor over en haalt enkele hoge tonen niet. Toch is laatstgenoemde track een feestje: ‘American Slang’ is hét nummer om het publiek helemaal los te krijgen.

De band heeft er zin in en de strakke set loopt daardoor lekker door. Fallon is een ‘gezellige’ gast die graag een praatje met het publiek maakt. Wanneer iemand een schoen naar hem gooit, maakt hij een grapje dat hij zijn schoeisel niet terugkrijgt. Hij laat de gooier ook nog even weten dat het not done is om schoenen te gooien naar iemand die voor je optreedt, of überhaupt naar mensen. Wanneer ze het rockende ‘1930’ voor een groot deel hebben gespeeld, gebaart Fallon zijn medebandleden te stoppen. Of de gast van de schoenen per direct de zaal wilt verlaten: ”You can bother me, but you can’t bother other people”. Fallon is zichtbaar klaar met de irritante bezoeker die andere mensen lastig valt en wil hem zo snel mogelijk weg hebben van de show. Na een, voor de rest van het publiek, stil overleg mag de jongen blijven en zegt Fallon onder een flink gejuich en applaus dat het belangrijkste wat we moeten doen is elkaar lief te hebben.

Kippenvel
De nadruk vanavond ligt logischerwijs op het nieuwe werk. Het rustige ‘Break Your Heart’ is live erg mooi, maar was nog mooier geweest als het luidruchtige publiek zijn mond had gehouden. Van Fallon’s stem, in combinatie met de minimale instrumentale ondersteuning, is het moeilijk om geen kippenvel te krijgen. Het is weer wat anders dan raggende gitaren en opzwepende drums. Na anderhalf uur nieuwe tracks, enkele oude liedjes en helaas maar één (!) nummer van het populaire American Slang sluiten de heren af met ‘The Backseat’, ook afsluiter van topplaat The 59’ Sound.

De Heineken Music Hall bleek niet te klein voor The Gaslight Anthem. De reikwijdte van Fallon’s stem is enorm en drong tot diep in de zaal door. Toch is de band beter in een intiemere sfeer, zoals twee jaar geleden in het stampvolle Paradiso. The Gaslight Anthem is een band waar je een paar meter vanaf moet staan om de totale show mee te krijgen. Fallon is iemand die graag contact maakt met mensen in het publiek, en hoewel dat vanavond prima lukte met de schoenengooier, was de HMH net iets te groot voor deze sfeervolle punkrockband.