Krautrock aus the UK

Op Arts and Crafts steekt Webster zijn voorliefde voor Krautrock niet onder stoelen of banken. Zo luistert het openingsnummer naar de naam Ode to Immer Wieder, wordt er in Ralph & Barbara afgeteld in het Duits en werd Arts and Crafts opgenomen in de Audio Sonic Studiotechnik in Berlijn. Op zijn MySpace-site vertelt hij een spirituele band met Duitsland te hebben. Webster is zeker niet de eerste Brit die Duitsland de hand reikt. David Bowie keek in de jaren zeventig al vol bewondering naar het Duitse popklimaat. Dat Webster beïnvloed is door Bowie, lag daarom in de lijn der verwachting. Ook The Velvet Underground en Jesus and Mary Chain komen regelmatig om de hoek kijken bij The Black Neon.

Zienswijze

Nu kan de indruk ontstaan dat The Black Neon te veel herkauwt en te weinig zelf toevoegt. Is dat ook zo? In zekere zin wel, maar je kunt je
afvragen of dat erg is. Het antwoord op die vraag hangt voor een groot deel af van hoe je muziek beleeft. Luister je met je hoofd, is het luisteren een intellectuele bezigheid? Waan je jezelf een soort detective die speurt naar welke stroming op welke volgt en welke band welke andere citeert? Of laat je de muziek gelaten over je heen komen, dompel je jezelf onder in een warm bad van melodieën? De rationele muziekliefhebber die kennis heeft van de muziekgeschiedenis, vindt The Black Neon waarschijnlijk een slap aftreksel van bands als Can, Neu! en Cluster. Vernieuwend is The Black Neon immers niet. De jongere generatie echter, die minder vergelijkingsmateriaal heeft en minder bekend is met de popgeschiedenis, zal The Black Neon vooral beoordelen op grond van de klank. In zekere zin staat hij minder bevooroordeeld tegenover de muziek. Aangezien Arts and Crafts heerlijke, catchy popmelodieën bevat, de muziek bolstaat van de contrasten (dance-rock, gepolijst-rauw, ingetogen-uitbundig) en de productie lekker vet is, kan The Black Neon bij hem wel eens hoge ogen gooien.

Hoofd en hart

Voor mij is Arts and Crafts een mooie gelegenheid om de Kraftwerk-cd’s weer eens af te stoffen en in de platenzaak op zoek te gaan naar de zogenaamde essentials van de Krautrock-periode. Ondertussen laat ik me betoveren door de hypnotiserende synthesizerklanken van Webster’s Ode to Immer Wieder en Infinity Pool, neurie ik enthousiast mee met de heerlijke synthpop van The Truth en sta ik, terwijl het buiten regent, in mijn donkere leren jack en met een zonnebril op mee te swingen op de donkere pop/rock van TX81Z. Bij The Black Neon komen hoofd en hart eindelijk eens samen.