Avontuurlijke taxirit

Nee, het lijkt niet voor niets dat de vijfkoppige band uit Baarn zich Taxi To The Ocean noemt. En dat het album (nee, niet het debuut) dezelfde titel draagt mag ook geen verrassing heten. De cd toont namelijk grote overeenkomsten met de imaginaire taxirit hierboven. Oké, het Baarnse accent blijft gelukkig achterwege bij zanger/gitarist Just Posthumus. Maar langs de plekken waarvan je het bestaan niet vermoedde weet Taxi To The Ocean je wèl te leiden. Dat is, zeker voor een Nederlandse band, natuurlijk al lovenswaardig.

Zeker als dat enkele betoverende songs oplevert zoals de single Are We Not Men of het rustieke Simple Mood. Referenties zijn moeilijk te vinden, maar de band zelf zegt beïnvloed te zijn door bands als dEUS, Motorpsycho en ja, zelfs AC/DC. Nu zijn niet al die invloeden daadwerkelijk terug te horen, maar het geeft een idee.

Rusteloos

Taxi To The Ocean weet zich van bovenstaande bands te onderscheiden door veelvuldig gebruik van synthesizer en samples. Helaas heeft dit niet in alle nummers een positieve uitwerking. Zo begint de plaat al met zo’n ‘plek waarnaar je nooit terug wilt keren’, het rusteloze Playground, dat de das om wordt gedaan door misplaatst gebruik van de synthesizer. Het is een vorm van avontuurlijkheid die nu en dan gunstig, maar ook af en toe minder goed uitpakt voor Posthumus & co.

Als er namelijk één term op Taxi To The Ocean van toepassing is, dan is het wel ‘avontuurlijk’. Niet dat de muziek dermate experimenteel is dat het ten koste gaat van het luisterplezier, maar een gemakkelijke plaat is dit ook zeker niet geworden. Te meer vanwege de grote diversiteit aan nummers, van rollende rock naar jazzy kroegchansons en weer terug.

Oostblok

Dat dat ook enkele songs oplevert die minder goed in het gehoor liggen, lijkt daardoor bijna logisch. Toch, wil Taxi To The Ocean echt uitgroeien tot echt een grote jongen in het genre (of: de genres), dan zal het wat selectiever moeten zijn met zijn materiaal. Geen genoegen nemen met het Oostblok als de rit ook door idyllische kustplaatsen kan gaan; ook als dat zou betekenen dat er dan niet elk jaar een nieuwe plaat op de plank ligt, zoals de band dat nu zo graag wil.