Nicad

De musici ontmoetten elkaar op het Haags Koninklijk Conservatorium bij de opleiding Sonologie, een studie die gericht is op experimentele electronische muziek. Everyday I Grow is echter geen sonologisch werkstuk geworden. Hoewel er veel electronica aanwezig is, is dat hoofdzakelijk als invulling van de liedjes die het uitgangspunt van de muziek vormen.

Electronic indy funk

Dat het sextet over een uitstekende instrumentbeheersing beschikt is gezien zijn conservatoriumachtergrond niet heel verbazingwekkend. Maar wat de band uniek maakt is de combinatie tussen muzikaal vakmanschap en de originaliteit van de composities. Een breed palet aan stijlen passeert de revue zonder dat de band haar sound, omschreven als electronic indy funk, prijsgeeft.

Kameleontisch

De verschillende stijlen lopen namelijk subtiel en vloeiend in elkaar over, vaak ook zelfs binnen één nummer, waardoor de veelheid ervan niet als storend wordt ervaren. The Grey begint bijvoorbeeld als minimaal ingevulde akoestische blues, maar wordt steeds meer opgevuld met toetsen en electronica, zodat het op het eind meer van een Grandaddy-nummer wegheeft. Of zoals in Questions out Loud, het meest poppy en radiovriendelijke nummer van het album, waar halverwege een progressive rock-achtige sectie verschijnt.

Electronica

Aan het eind van het album krijgt de electronica de overhand. Het op één na laatste nummer Close bevat wel zang, maar is volledig met fraaie electronische geluiden georkestreerd. Het loopt over in afsluiter Way Out, een instrumentaal electronisch stuk à la Aphex Twin. Als los nummer beschouwd is dit echt het buitenbeentje van het album, maar tijdens het luisteren komt het meer over als het in hevigheid toenemende, afsluitende deel van het voorafgaande nummer, compleet met prachtige synthesizermelodieën.

Belofte

Het is bijzonder te horen hoe een band zo veel muzikale stijlen beheerst en goed over weet te brengen, zonder dat de muziek onoverzichtelijk en chaotisch voor de dag komt. Everyday I Grow maakt duidelijk dat Nicad inderdaad een groeiende band is, die meer belangstelling van de vaderlandse pers verdient dan tot nu toe het geval is geweest. Het is alleen maar te hopen dat de musici zich ook na hun studie nog langer in Nederland zullen ophouden.