Huismuziek

Als luisteraar krijg je een heel sterk familie- en thuisgevoel bij het beluisteren van het tweede album van Mad About Mountains. Niet alleen vanwege de teksten die refereren aan het thuis zijn (lyrics als ”Let me drive you home”, ”Winter may be cruel, but I still wanna be with you” en ”Where the man is, where the heart is, where you belong” of titels als ‘Down the River Home’, ‘On Our Way Back Home’ en ‘Our Garden’), maar de gehele folky sound doet denken aan een warm huis of een goed samenzijn rondom het kampvuur in de tuin. Dat is niet zo gek: voor deze tweede plaat heeft De Pessemier een heuse eigen band bij elkaar weten te schrapen. Op Mad About Mountains waren bassist en zangeres Myrthe Luyten, drummer Stijn Persoons en multi-instrumentalist Davy Jansen nog slechts gastartiesten, nu maken ze daadwerkelijk onderdeel uit van de band.

De Pessemiers inspiratiebron, Neil Young, is nooit ver weg. Nummers als ‘Little Lady’ (inclusief prachtige blazers) en ‘If You See Her’ hebben exact die country- en americanavibe, zonder dat het te gejat is. De Pessemiers vocals hebben een totaal andere sound: minder zwaar en meer monotoon. De lyrics in deze tracks zijn niet te ver gezocht: ze beschrijven letterlijke herinneringen en gedachten zonder moeilijk woordgebruik. Dat hoeft ook niet, hij zingt waar het op staat. De combinatie van zijn stem met de backing vocals van Luyten en Jansen klinkt als één. De stemmen passen goed bij elkaar en vormen een zacht geheel.

Goede balans
Een van de mooiste nummers van Harlaz is ‘Hurts’, een eerbetoon aan een overleden vriend. Hoewel het intro met piano totaal anders is dan de rest van de song, is het geheel met de schitterende mondharmonica en de melancholische en breekbare vocals van De Pessemier een  hoogtepunt. Dan hebben we het nog niet eens over de pakkende tekst. Het is een ingetogen pareltje waar het verdriet vanaf druipt.

Hoewel de plaat hier en daar gedurfder is dan het debuut, neem bijvoorbeeld de lekkere gitaarsolo in ‘If You See Her’ of de catchy tune en aanstekelijke achtergrondvocals in ‘Harlaz’, is het geheel nog steeds niet uitbundig. Het is fijne, kabbelende luistermuziek voor in huis, tijdens een goede bak koffie of een lekker glas wijn. De Pessemier heeft een prima balans gevonden tussen rustige folky songs en opgetogen americana meets country. Meer afwisseling is er niet; dat kun je als luisteraar saai vinden, of je kunt de sfeervolle muziek van Mad About Mountains omarmen en niet meer loslaten.