Opgeknipt

In afwachting van een nieuw album van LCD Soundsystem is dit remixpakket een interessant zoethoudertje. De acht remixen zijn verkrijgbaar als cd-album én als vierdelig vinylpakket. James Murphy beschouwt 45:33 als een hoogtepunt in zijn oeuvre, maar deinsde er toch niet voor terug het te laten bewerken door een flink aantal remixers. Dat het origineel hierdoor in feite wordt opgeknipt in acht verschillende tracks, waarvan er vier teruggrijpen op hetzelfde deel binnen het origineel, vormde kennelijk geen probleem.

Het duo Runaway uit New York opent met een deep house-interpretatie die langzaam en sfeervol opbouwt. Voor wie ook met deze remix-cd wil gaan joggen, is dit een prima opwarmer. Prince Language, die eerder al een remix afleverde voor James Murphy’s DFA-label, blijft vervolgens vrij dicht bij het origineel. De stem van Murphy, de synthesizers en het klokkenspel houden hier de aandacht vast.

~

Te lang

De meerderheid van de remixers richt zich overigens op dezelfde passage in Murphy’s origineel. Het veelvuldig terugkerende ‘When you’re out in space, you feel so light’ wordt ingebed in uiteenlopende muzikale settings. De ‘Diskomiks’ van Prins Thomas biedt lekker doordeinende, dik aangezette disco die met dertien minuten echter veel te lang duurt. Zelfs voor joggers ligt hier de verveling op de loer. Theo Parrish, die al jaren met interessant en eigenzinnig werk komt, levert hierna een verknipt ‘aftreksel’ vol met stevige hi-hats, tegendraadse synthesizers en dwarse pianolijnen. ‘Ooh, that takes me back’, horen we. Dat zal best, maar niet naar LCD Soundsystem. Eerder naar een techovernieuwer als Carl Craig. Ook deze mix duurt overigens te lang, waardoor de aandacht verslapt.

Dansvloer

De Britten Trus’me en Padded Cell zijn zich wat meer bewust van de dansvloer en de argeloze luisteraar, en tappen uit een ander vaatje. Eerstgenoemde geeft blazers het initiatief zonder te vergeten lekker door te blijven stampen en de boel met synthesizers bij te kleuren. Padded Cell neemt de luisteraar mee naar het postpunktijdperk – waar LCD Soundsystem toch flink op gestoeld is – en gooit stevige baslijnen, extra percussie en elektronica in de strijd. LCD Soundsystem meets Shriekback meets Talking Heads. 

Zo fraai als de 45:33 Remixes opbouwde, zo passend sluit de cd ook af: Pilooski biedt ontspannen, warme house met een smaakvol gebruikte vocoder (stemvervormer). Riley Reinold mag tenslotte het licht uitdoen met diepe Duitse techno, waarin met minimale middelen een maximaal effect wordt gesorteerd. Zeker zo sfeervol als de openingstrack van Runaway, waarmee de cirkel weer rond is.

Het origineel van 45:33 wordt qua structuur natuurlijk geweld aangedaan op dit album, dat geen natuurlijke opbouw kent en ook veel langer duurt dan het origineel. Dat doet echter niets af aan het feit dat dit ’tussendoortje’ van LCD Soundsystem prikkelende dansmuziek bevat. Club-dj’s en thuisdraaiers, doe er uw voordeel mee.