Voortkabbelende kamermuziek
.
Verzorgd
Veel van de creatieve voortbrengselen van Nashville’s most fucked up country band zijn ontsproten aan het pientere brein van opperhoofd Kurt Wagner. De zielenroerselen van Wagner hebben anno 2006 geleid tot Damaged. Een rebelse titel voor een serene plaat vol kabbelende pianoriedels, strijkarrangementen en gedempte blazers. Damaged bevat sfeervolle kamermuziek voor de patatgeneratie; originele muziek, en compositorisch is het allemaal tot in de puntjes verzorgd.
Voer voor fans
Toch krijg je het gevoel dat de woede of bezieling ontbreekt. Alleen de afsluiter The Decline of Country & Western Civilization is verrassend anders, de rest van de songs lijdt onder het keurslijf van gezapigheid. Waren in het verleden enkele instrumentale nummers of frisse gitaarexplosies nog een welkome afwisseling voor het eentonige stemgeluid van Wagner, op Damaged hoor je alleen maar langzame ballades aangedikt met zijn donkere praatstem. Het zal met Wagners stem wel een kwestie van het Neil Youngeffect zijn: you either love it, or hate it. Een suggestie: wanneer je dan tóch met zeventien bandleden bent, geef dan eens wat ruimte aan bijvoorbeeld een fraaie vrouwenstem.
Damaged blijft helaas steken in goede intenties – waaronder grappige songtitels als The Rise and Fall of the Letter P en A Day Without Glasses. Daarmee is het vooral een plaat voor trouwe fans van Lambchop: nieuwbakken Lambchopluisteraars zouden zomaar kunnen afhaken.