Muziek / Album

Duistere gedachten uit Philadelphia

recensie: Jedi Mind Tricks - Violent by Design en Outer Space

Philadelphia blijkt niet alleen de thuisstad van de artistiek verantwoorde en alom bejubelde hiphopgroep The Roots, maar ook van de bepaald obscuurdere Jedi Mind Tricks. Dat deze groep echter steeds meer voet aan de grond krijgt was voor haar platenmaatschappij reden om een heruitgave te maken van hun derde album Violent By Design en meteen maar een compilatie op de markt te brengen van oude 12 inches van Jedi-protegés Outer Space. Het stiefbroertje van New York blijkt een thuishaven voor rappers met kunstzinnige vaardigheden, maar sombere gedachten.

~

Producer Stoupe the Enemy of Mankind en MC Vinnie Paz maakten Violent By Design al in 2000. De plaat is voor deze heruitgave geremastered en er zijn drie bonustracks toegevoegd. De remastering zou de plaat wat luchtiger hebben kunnen maken, maar het blijft een donker en dreigend album. De beats zijn, hoewel ingenieus gelaagd, heel basic gelaten. De melodieuze samples van onder andere strijkers en Indiase muziek geven de muziek wel een heel bijzondere sfeer. Zo nu en dan worden de beats aangevuld met allerlei geluidsfragmenten uit onder andere films. Deze voegen sterk toe aan de dreigende stemming van het album.

Bling

Het rapwerk van Vinnie Paz is echter lang niet zo sterk. Kort door de bocht: hij murmelt nogal en is daarom lang niet altijd goed te verstaan. De inhoud van de teksten is ook niet echt om over naar huis te schrijven. De Jedi’s zeggen zelf in hun werk een boodschap te willen verpakken, en hoewel er inderdaad niet over “bling”, grote auto’s en hitsige wijven wordt gerept is het niet duidelijk wat die boodschap inhoudt. Gelukkig wordt de groep regelmatig bijgestaan door andere MC’s die de kwaliteit wat opkrikken.

Aandacht

Bij de cd is een dvd toegevoegd die helemaal niets met het album te maken heeft. Op de disc staat een 22 minuten durend verslag van de tour rond Visions of Gandhi, het album na Violent By Design, en de videoclip van een nummer van die cd: I Who Have Nothing. In dit nummer zegt Vinnie Paz iets wat van toepassing is op Violent By Design: “I who have nothing but the lack of variation”. Want hoewel het album door haar donkere uitstraling absoluut een bijzonder rapalbum is, is het nogal moeilijk om de aandacht er 76 minuten lang bij te houden.

Conventioneel

De plaat van Outer Space is bepaald korter en ook van een grotere amusementswaarde. Doordat het een verzameling is van oude 12 inches uit de periode van 1998 tot 2000 zit er veel meer variatie in de verschillende nummers. Hierdoor zit er wel wat weinig consistentie in het album, soms heb je bijna het gevoel naar een hiphopverzamel-cd te luisteren. De beats en vooral de samples die Outer Space gebruikt klinken allemaal wel erg bekend in de oren, zoals Italiaanse gangstermuziekjes. De teksten lijken ook wat meer standaard te zijn, en niet echt een boodschap uit te dragen. Het interessantste nummer van de cd is opener Delerium dat met rap over alleen een double bass en later nog drums ontzettend intens en pakkend is, maar totaal buiten de rest van het album valt.

Ontsluiting

Hoewel je bij Violent by Design na een paar luisterbeurten meer het gevoel hebt iets bijzonders in handen te hebben dan bij de plaat van Outer Space, heeft deze laatste beslist meer entertainmentwaarde, en het is maar net wat je meer waardeert. Aangezien het bij beide cd’s om heruitgaven gaat is er niks aan het rapfirmament toegevoegd, alleen wat meer ontsloten voor de wat nieuwere fan.