Het klinkt als, maar toch heel fijn.
De Belgische lucht die halverwege de jaren ’90 werd gevuld met champagne en artisticiteit, behoort al lang tot de vervlogen tijden. Het enige wat over is gebleven zijn de incidenteel opborrelende, en dan ook behoorlijk bruisende snoepjes met de smaak van het verleden. Zo deed Mintzkov Luna in het vorige jaar plots stof opwaaien en onlangs deden The Love Substitutes een goede poging die jammerlijk nog niet verder kwam dan de marge. Nu is het de beurt aan Hollywood Porn Stars om het vuur van de Belgenpop weer wat op te laten laaien. En ondanks de vervelende naam, doen ze het verrassend goed. Met Year of the Tiger leveren ze namelijk twaalf onvervalste rocksongs af, die stuk voor stuk een sterke houdbaarheidsfactor kennen. Wie dacht dat de Belgen aan hun vervlogen succes ten onder zijn gegaan heeft het mis.
~
James Brown
Het eclectische Actarus trekt meteen de kar en deze blijft, met hier en daar een tempoverschilletje, tot aan Marylin rollen. De toon van Mauro Pawlowski en de geest van de Mercy-beat waard rond in het nummer Fonzie en het is net zo cool als de persoon waaraan wordt gerefereerd. Het enige jammer is dat ze awesome, cool en good bijna in een adem uitspreken met die man van thehardest losse handjes in showbizz: James Brown. De als Evil Superstars klinkende en pompende bas in Hollybolly wordt gecombineerd met een Snow Patrol-achtige sound, die ook in de volgende nummers wordt doorgezet waardoor het allemaal goed in het gehoor komt te liggen. Mede door die onvermoeibare energie die de laatste plaat van Voicst ook zo geweldig maakte.
Porn Stars feat. Stef
Bij Mintzkov Luna werd wel eens gezegd dat Tom Barman daar de zang voor zijn rekening had genomen, bij het voor bezinning zorgende Starwest klinkt het alsof Stef Kamil Carlens zijn kunsten heeft geleend aan Hollywood Porn Stars. Om nog een stapje verder te gaan, zou je kunnen beweren dat het fijn dansbare Love Idol perfect op een Zita Swoon-album had kunnen staan. Hoewel de Hollywood Porn Stars als in een flipperkast rondbotsen tegen allerlei vergelijkingen, blijft Year of the Tiger een plaat die zoals gezegd meerdere keren kan worden opgezet. Die dekselse Belgen flikken het toch maar weer.
Malin Hollaar 
Simon van Boxtel 
