Decembert(r)ip
.
Nachtclubstem
Onze landgenote met die mysterieuze naam, Mila Oshin, heeft een loepzuivere nachtclubstem die nog het meest doet denken aan die van Grace Jones. Ondersteund door de stuwende ritmes van Kris Jager, die optimaal gebruik weet te maken van de tot zijn beschikking staande elektronica, levert dit bijzonder pakkende melodieën op. Wat daarbij het meest opvalt, is dat Drunk With Joy soms de kracht heeft van een rockband, terwijl er toch alleen maar een synthesizer ondersteuning krijgt van een vrouwenstem.
Basloopjes
De plaat opent warm en aanstekelijk met Travelling Light en bij het tweede nummer Our friends the actors merkt je direct dat Drunk With Joy heel creatief omgaat met de zang/synthesizer combinatie. Je hoort een refrein met een stevig gitaarrif, samenzang, dubbele basdrums en een middenstuk met een new wave-basloopje. Gaandeweg de cd ontdek je nog veel meer juweeltjes. Het sterkste gedeelte bevindt zich rond de helft van de cd, met hoogtepunten als I’m on fire, Little Boy Blue (let op het fijne basloopje!) en het stevige The Beginning.
Dronken zonder kater
Drunk With Joy lijkt met Sound Living naadloos mee te liften op de huidige revival van new wave-acts. Je kunt je alleen afvragen of de muziek van dit duo nog voldoende reikwijdte en diepgang heeft om in de toekomst te blijven verrassen? Laten we het hopen. Voorlopig kunnen de liefhebbers van triphop, new wave en elektronische folk zich bedrinken met Sound Living, met als grote voordeel dat ze er geen kater aan over zullen houden.