Schitterend album met klein smetje

Saturday Nights & Sunday Mornings, zo heet het jongste album van Counting Crows. Een titel die het duidelijke onderscheid tussen de gehanteerde muzikale stijlen moet aangeven. Op zaterdagavond het feesten, het dansen, het drinken, de rock-‘n-roll, op zondagochtend de rust, de kater, de sereniteit. Die woordelijke tegenstelling is alvast goed gelukt. Maar zijn de composities van het album ook geslaagd? Ja. Op twee na.

Het album is natuurlijk al een tijdje uit, maar een recensie is na hun succesvolle Pinkpop-optreden alsnog zeer op zijn plaats. Bovendien speelt de band op 28 juni in Nederland op Rockin’ Park en op Concert at SEA.

Eerst maar eens eerlijk zijn over dat wat Adam Duritz en zijn Counting Crows een beetje tegen kunnen hebben. Dat is namelijk het zeurderige, het naar depressie neigende, het oeverloos prekerige aspect. Die ellenlange live-uitvoering van Round Here is daar zo’n tenenkrommend voorbeeld van. Toch moet je je natuurlijk ook verdiepen in de albums om een compleet beeld van deze Amerikaanse band te krijgen. Want Counting Crows heeft genoeg prachtig studiomateriaal uitgebracht. Wat te denken van het debuut August and Everything After en het door velen gigantisch onderschatte Recovering the Satellites. Puntige rock, mooie ballades, allen met een gave kop en een prima staart. Hoog tijd dus om eens wat nader over dat vijfde album uit te wijden.