Net als voorheen, maar degelijker
Achter het pseudoniem Benni Hemm Hemm verschuilt zich Benedikt H. Hermannsson, de IJslander die afgelopen jaar opviel door zijn titelloze debuut op het altijd fijne Morr-label uit Berlijn. Nu, nog geen half jaar verder, verschijnt alweer de opvolger van dat debuut: Kajak.
Benedikt Hermannsson werkt hard, want voor dit album trok hij maar enkele weken uit. De meeste tijd ging op aan het schrijven van de nummers. Toen die eenmaal klaar waren, dook hij met een orkest van elf vrienden in de studio van Sigur Rós – Sundlaugin genaamd – en binnen vier dagen stonden de dertien songs van Kajak op band. Dat is met een log orkest een gezonde prestatie.
Opnieuw heeft de singer/songwriter zijn geluid ingekleurd met veel verschillende en originele instrumenten. Hierdoor laat het in augustus verschenen debuut zich makkelijk vergelijken met zijn opvolger, of andersom. Dat debuut puilde uit van songs waarin verschillende muzikale concepten gladgestreken werden en ingevoegd in een nummer of rondom een klein stukje song. Een schitterend melodielijntje werd met blazers, belletjes, xylofoons en met verschillende vormen van percussie ingekleurd, om je vervolgens compleet op het verkeerde been te zetten met een verrassende wending. Bijvoorbeeld in Beugja og Beugja. Hier en daar kwam Hermannsson als traditionele singer/songwriter uit de hoek en werd dan begeleid door zijn, destijds, 17-koppig orkest.Tergend saai
Op Kajak is het geluid van het debuut blijven hangen, maar zijn de experimenten of muzikale halffabrikaten meer naar de achtergrond gedrongen. Hermannsson houdt de grote lijn van de song meer en steeds beter onder controle: de aanzetten en intenties van de nummers zijn nog altijd typisch Benni Hemm Hemm, maar de songs zijn een meer afgerond geheel. De spanning is daarmee deels komen te vervallen – de nummers Regngalsinn, Stoffer en Abbastúfur zijn hiervan tergend saaie voorbeelden – terwijl de eerste vijf nummers de plaat juist een meer volwassen uitstraling geven.
Engels
Hoewel op het debuut meerdere keren in het Engels werd gezongen, waardoor de luisteraar meer meekreeg van de hilarische ondertoon in de nummers van Benni Hemm Hemm, heeft Hermannsson er dit keer voor gekozen om volledig in het IJslands te zingen. Hierdoor moet de gemiddelde mens het nog meer hebben van de muziek van de IJslander. Het blijven verrassen gaat hem niet altijd even goed af, maar de pareltjes Snjórljóssnjór en Sex Eda Sjö maken veel goed. De balans op Kajak slaat door naar het positieve, want Benni Hemm Hemm grossiert, net als voorheen, in verfrissende geluiden.10.03.2007 Amsterdam (NL)-Paradiso