Sterke-vrouwensoul

Genoeg over de dame in kwestie, nu aandacht voor haar muziek. En My Favourite Letters verdient deze aandacht dubbel en dwars. De zangeres heeft namelijk een prima plaat gemaakt. Geen nummer lijkt op een ander qua sfeer of genre. Nummer na nummer weet Russell te verrassen en te betoveren met twee sterke wapens: mooie, diverse muziek en een prachtige soulstem.

Diverse muziek

Alice Russell’s muziek is zo uiteenlopend dat ze in haar eentje een hele line-up voor bijvoorbeeld Crossing Border zou kunnen vullen. Opener All Else Can Wait is een fraai staaltje a capella terwijl Humankind een aanstekelijke en hitgevoelige mix tussen latin, soul en hiphop laat horen. A Fly in the Hand klinkt dan weer alsof het nummer door Prince zelf geschreven is terwijl All Over Now uit de handen van Moloko lijkt te komen. Zo halverwege de cd bewijst Russell haar hand ook niet om te draaien voor heerlijke relax-jazz (To Know This en I’m Just Here) en uiteraard is er op de plaat een stevige dosis (Nu-)soul te horen in nummers als Munkaroo en Remember to Forget.

Prachtige soulstem

Naast het diverse maar harmonieuze muzikale palet heeft Alice Russell dus nog een sterk wapen: haar stem. Haar vader was organist en al op jonge leeftijd zong Alice met pa en het koor mee. Zo zit er naast soul ook gospel in haar stem. Afwisselend lieflijk en sterk, zoet en rauw weet ze je altijd bij de les te houden. Zij weet met haar stem hetzelfde op te roepen als Alicia Keys of Jill Scott. Oftewel: sterke-vrouwensoul. Haar naam is nog niet zo groot als Keys of Josh Stone, vocaal gezien kan ze zich zeker meten met de dames. Luister maar eens naar Mirror, Mirror on the Wolf! Het zou me dan ook niet verbazen als we nog veel van deze dame zullen horen. Ik gun het haar van harte.

Wil je wel eens horen of Alice Russell live net zo goed zingt als op de plaat? Ze staat op Maison Royale, dat gehouden wordt op 22 en 23 oktober in de oude Van Nelle-fabriek in Rotterdam.