Absynthe Minded

Ostyn was degene die vijf jaar geleden in Gent zijn songs begon op te nemen met een 8-sporenrecorder. Hij maakte een aantal demo’s en zocht een band. Nu bestaat Absynthe Minded uit vijf personen die allemaal heel erg aardig kunnen spelen. En dat is een understatement, want na een minuut luisteren begrijp je al wat Barman bedoelt met zijn uitspraak. De zigeunerachtige openingstrack I Am A Fan is het visitekaartje van de band en bevat alles waar Absynthe Minded over gaat: humor, technische hoogstandjes en een aanstekelijke onstuimigheid.

Gas terug

Na twee nummers neemt Absynthe Minded echter iets gas terug om te bewijzen dat de band ook kan uitblinken in dromerige ingetogen liedjes. Eigenlijk moet ik zeggen dat het songwritertalent van Ostyn vooral naar voren komt in de kleine korte puntige liedjes, zoals het springerige Conversation Strike Error en de prachtige popsong It Could Be. Het hoeft niet altijd met veel toeters en bellen gepaard te gaan, en dat blijkt ook wel uit het mooie intermezzo op de piano midden op het album. Het geeft wat rust op deze voornamelijk vrij energieke plaat, die onder andere doet denken aan werk van andere Belgische bands zoals dEUS, DAAU en het voormalige Moondog Jr.

Op weg naar die meesterlijke plaat

Toch ontbreekt het hier en daar nog wel een klein beetje aan spanning, al doet dat Acquired Taste zeker niet de das om. Barman, die zijn oordeel baseerde op de ongetwijfeld overrompelende optredens van de band, is naar mijn mening net iets te voorbarig met het ophemelen van Absynthe Minded. Acquired Taste is een goed debuut, maar laat nog niet de indruk achter die bijvoorbeeld Worst Case Scenario van dEUS indertijd maakte. Het album is, gezien het onmiskenbare talent van deze jongens, ongetwijfeld een goede stap in de richting van een eventuele meesterlijke plaat in de toekomst, maar laten we even wachten met het creëren van een hype om dit gezelschap nog iets te laten rijpen. Ze hebben nog alle tijd van de wereld.