Geluk zoeken is van alle tijden

Het boek Zoektocht naar geluk is het eerste boek van de Eindhovenaar Ton Brand die in het dagelijks leven werkt als projectleider en adviseur van on site dienstverlening van kleine tot grote en complexe bouwprojecten. Bij Brand kroop het bloed waar het niet gaan kan en hij greep naar de pen om zijn visie op geluk zoeken en vinden op te schrijven.

Leesboek en geen leerboek

Het boek verscheen inmiddels een jaar geleden in het Nederlands – bij zijn eigen uitgeverij – en Brand laat het nu ook in het Engels vertalen. Een goede aanleiding om er alsnog aandacht aan te besteden.

Het boek wil vooral een leesboek zijn en geen leerboek. Toch staat het boek vol met levenslessen. De schrijver gebruikt – zonder referentie – ideeën uit de psychologie en filosofie om zijn verhaal te schrijven. Een verhaal waarmee hij het groeiende aantal mensen met psychische klachten wil inspireren om het geluk niet in het grote, maar juist in het kleine in het leven te zoeken. Wie met psychische klachten kampt zou in het boek een handvat kunnen vinden om eruit te raken en/of eruit te blijven. Een verhaal met een les dus.

Een ander leven

De schrijver signeert – foto: Joost Festen

Brand is gezegend met een fijne verhaalstijl die je direct grijpt en die je door het boek heen sleurt omdat je geboeid blijft lezen. Het centrale verhaal van het boek speelt zich af in de Gobiwoestijn in Mongolië. We krijgen hier een inkijk in het leven van de nomaden die daar leven in de prachtige natuur. Ze leven op een manier die ze al eeuwen doen en doorgeven van generatie op generatie. Dit verhaal is, zo hoorden we van de schrijver, puur fictief, maar wel gebaseerd op het echte leven van de nomaden.

Hoofdpersoon Ben vindt de stam in de woestijn na een gedroomde overlevingstocht en wordt zeer warm welkom geheten door de nomaden. Omdat hij sterk verzwakt en vervuild is door zijn barre tocht in de hitte, krijgt hij te eten en drinken en wordt hem schone kleding aangeboden. Daarmee is een begin gemaakt met zijn opname in het leven van de stam.

Ben valt van de ene nieuwe ervaring in de andere en laat zich de gastvrijheid en vrijgevigheid van mensen die hem omringen welgevallen. Mensen die hem zorg schenken zonder vragen te stellen en die hem onderwijzen in de leer van hun eigen leven. Weliswaar gaan ze soms ook even voorraden halen en handelen in de moderne wereld, maar altijd keren ze dan weer snel terug naar hun eigen leven en oase van rust. Een leven dat zich vooral focust op wat echt belangrijk is in het leven: verbinding en zorg voor elkaar. Alles daarbuiten is vaak niet nodig voor een gelukkig leven. Deze stam wil niet veranderen, niet verrijken, niet moderniseren.

Toch keert Ben terug naar zijn vrouw en kinderen nadat hij in een visioen tijdens een meditatie zijn gezin ziet opduiken. Het verlangen om terug te keren naar zijn gezin groeit waardoor hij zich voorbereidt op een afscheid en een weerzien. Op een bijzondere manier keert hij terug in zijn eigen gezin en neemt een ervaring mee terug die zijn leven voor altijd zal veranderen.