Film / Films

A Beautiful Mind

recensie: A Beautiful Mind

Ron Howard is hard op weg de tegenhanger van Oliver Stone te worden: waar Stone de duistere kanten van de moderne Amerikaanse geschiedenis blootlegt, heeft Howard de taak op zich genomen de zonnige kant van het land te belichten, of het nu over brandweermannen gaat (in Backdraft), astronauten (Apollo 13) of typisch Amerikaanse sprookjesfiguren (The Grinch). A Beautiful Mind is het nieuwste hoofdstuk in zijn oeuvre van all-American heroes.

~

Vakmanschap

A Beautiful Mind laat het waargebeurde verhaal zien van de geniale maar schizofrene wiskundige John Nash, overtuigend gespeeld door Russell Crowe (die de avond voor de eerste draaidag een Oscar won voor Gladiator). De film is een toonbeeld van vakmanschap en dat vormt meteen het grootste punt van kritiek: A Beautiful Mind smaakt naar Oscars. Alle ingrediënten voor erkenning zijn aanwezig: de getormenteerde hoofdpersoon, het op feiten gebaseerde verhaal, de indrukwekkende rij acteurs in de bijrollen en het tot in de puntjes verzorgde camerawerk en decorontwerp.

Maar dat neemt niet weg dat de film op een onderhoudende en bij vlagen zelfs indrukwekkende manier laat zien hoe het is om aan schizofrenie te lijden en vooral ook hoe de ziekte je omgeving beïnvloedt.

Awards Edition

~

De film won begin 2002 vier Oscars, en dat zullen we weten ook: met enorme letters op zowel voor- als achterkant van de hoes van deze “two disc Awards Edition” is te lezen in welke categorieën de film wel niet heeft gewonnen. Alle propaganda van de wereld maakt natuurlijk nog geen goede DVD, maar gelukkig heeft Universal zijn best gedaan voor één van de paradepaardjes van de studio. Het begint al op de eerste disk met bijna een half uur aan verwijderde scènes, inclusief commentaar van Howard. En in tegenstelling tot veel andere DVD’s gaat het hier ook daadwerkelijk om echte scènes, en niet een paar geschrapte regels tekst.

Woordenbrij

Afgaand op het CV van schrijver Akiva Goldsman zou zijn commentaar een incoherente woordenbrij moeten zijn, maar de man die ons juweeltjes als Lost in Space en de laatste twee miskramen uit de Batman-serie heeft geschonken klinkt verrassend intelligent en geeft een heldere kijk op het schrijfproces van de film.

I love this shot

~

Het geluidsspoor dat Ron Howard insprak is daarentegen een schoolvoorbeeld van hoe het niet moet: de regisseur laat lange stiltes vallen en als hij iets zegt, is het vaak niet belangrijk (“Ooh, I love this shot…”, “Here he walks from the house to the car…”). Bij dit soort sprekers is een interviewer absoluut noodzakelijk.

Duiven

De korte documentaires op de tweede schijf zijn allemaal voorzien van titels en een aftiteling, wat het kijken er niet leuker op maakt. Persoonlijke favorieten zijn de filmpjes over de grotendeels onzichtbare visuele effecten (één tip: let op de duiven!) en de ontmoeting met de echte John Nash. Verder zijn er nog filmpjes te vinden over de (mooie) muziek van James Horner, de Oscaruitreikingen, de verbluffende make-up en een interview met Akiva Goldsman over de ontwikkeling van het script.

Dus..?

Ik betwijfel of je het commentaar van Ron Howard kunt beluisteren zonder in slaap te vallen (het lukte mij niet in ieder geval), maar de track van Akiva Goldsman en de korte documentaires zorgen voor een goed inzicht in de totstandkoming van A Beautiful Mind, zeker voor fans van de film.