Halloween

Freddy Krueger. Jason Voorhees. Pinhead. Stuk voor stuk namen van de meest beruchte namen uit het horrorgenre. Het begon allemaal echter op een duistere Halloween-avond, bijna dertig jaar geleden. Michael Myers is misschien wel de godfather van alle horrorhelden.

John Carpenter maakte de Halloween-reeks (waarvan de eerste uit 1978 stamt en de laatste uit 2002) beroemd en berucht. Rob Zombie brengt, net op tijd voor Halloween op 31 oktober, zijn interpretatie van het eerste deel uit. Geen remake, maar een geheel nieuwe visie, want deze film richt zich vooral op de jeugd en de beweegredenen van Michael, die net als alle seriemoordenaars schijnbaar ook begon met het martelen van dieren.

Onheilspellend deuntje

Godzijdank zit de spannende Halloween-theme nog steeds in de film. Het is misschien wel een van de bekendste deuntjes uit de filmgeschiedenis, en zeker een van de meest onheilspellende. Rob Zombie doet John Carpenter zeker eer aan, door de film serieus aan te pakken, en er geen lachwekkende slasher van te maken; daarvan zijn er in de loop der tijd al te veel verschenen. Zombie heeft veel van de mensen waarmee hij graag samenwerkt ook voor Halloween weten te ronselen – zo speelt zijn vrouw Sheri Moon Zombie de gekwelde moeder van Myers. Een vast team van medewerkers werkt goed voor Zombie, want de film ziet er geolied uit.

Om nu eens de jeugd van Michael Myers mee te maken, is een goede greep van Zombie. De thuissituatie van de 10-jarige jongen is niet om over naar huis te schrijven, en op school gaat het ook niet echt aardig. Michael verstopt zich vrijwel constant achter een clownsmasker. Als hij eenmaal aan het moorden is geslagen, wordt zijn fascinatie voor maskers pas echt duidelijk – in de geestelijke inrichting behangt hij zijn kamer er zowat mee. Uiteraard komt ook het beruchte Halloween-masker – op originele wijze – in de handen van Michael. Het nieuwe talent Daeg Faerch speelt de jonge Michael, en hij doet dat erg goed. Zo goed, dat je als kijker de kriebels krijgt van het enge joch. Het knappe is dat hij aan de andere kant ook juist sympathie weet op te wekken.

Babysitter

Zombie neemt rustig de tijd om het relaas van Michael Myers te vertellen. Zijn rotjeugd, zijn levenslange opsluiting in de geestelijke inrichting onder leiding van de bekende dokter Samuel Loomis (Malcolm McDowell, A Clockwork Orange, Heroes). Pas als de film verder gaat met waar de oorspronkelijke Halloween eigenlijk begon, wordt het een beetje afgeraffeld. Ook hier leeft het zusjes van Michael nog, is zij een babysitter en moeten zij en al haar vrienden het ontgelden. Het bloed spuit in de rondte, zoals het een goede Halloween betaamt. Waar Zombie lekker de tijd nam in het eerste deel van de film, vallen de slachtoffers in het tweede gedeelte bij bosjes, alsof er haast gemaakt moest worden om de film niet een te lange speelduur te geven.

Al met al is Halloween een mooie nieuwe interpretatie van een bekend verhaal. De ontknoping is helaas wat te donker en daardoor moeilijk te volgen, maar de spanning blijft er goed inzitten en is eigenlijk van begin tot einde wel aanwezig. Michael Myers kan nog wel even mee als horrorheld.