Theater op het witte doek

In En la cama werkte Bize al samen met scenarist Julio Rojas en componist Diego Fontecilla. Een hoofdrol was ook in die film voor Blanca Lewin – in Chili beroemd als Lola in de gelijknamige tv-serie. In La vida de los peces kruipt ze in de huid van Beatriz. Haar oude vlam Andrés wordt gespeeld door Santiago Cabrera. Ook hij verdient zijn brood met tv-series, net als bijna de héle cast. Desondanks wordt er bij vlagen erg goed geacteerd.

Reünie

De 33-jarige Andrés is schrijver voor reisgidsen. Tien jaar geleden emigreerde hij. Nu woont hij in Berlijn. Voor het eerst keert hij terug naar Santiago voor zaken. Op de laatste avond voor zijn vertrek bezoekt hij een verjaardagsfeest van een oude kameraad. De film begint met een reünie met zijn toenmalige vrienden Pablo, Ignacio, Roberto en Guille. Ze halen herinneringen op en vertellen dat ook Beatriz op het feest komt. Andrés aarzelt maar blijft nog even.

In iedere ruimte van het kolossale familiehuis komt hij mensen van vroeger tegen. Geleidelijk ontdekken we de echte Andrés. Voor de buitenwereld succesvol, levend in een glamourwereld, maar in werkelijkheid een eenzame man vol melancholie en spijt. Bijna elk gesprek is gefilmd met op de voorgrond het licht van een lamp, een gordijn of een ander voorwerp. Alsof de personages privacy wordt gegund. Het knappe is dat geen enkele emotie in de gezichten je ontgaat.

Ontknoping

Tijdens zijn gang door het huis ontmoet hij Beatriz drie keer kort, maar tot een afscheid komt het niet. Als ze zich uiteindelijk terugtrekken in een kamer confronteren ze elkaar met hun tijd samen en de gevoelens die ze nog voor elkaar hebben. In een groot aquarium zwemmen de vissen met een leven zonder confrontaties in (relatieve) vrijheid rond. Een contrast met het duo dat gevangen zit in het verleden en onvermijdelijk aanstuurt op een dramatische ontknoping.

La vide de los peces is theater op het witte doek, in krap anderhalf uur real time. Lange gesprekken, betekenisvolle stiltes en een goed ondersteunende soundtrack. Verder gebeurt er niets. In Spanje werd deze karakterstudie beloond met een Goya voor beste buitenlandse film. Voor de één is het een verhaal dat zich als een thriller lijkt te ontpoppen, voor de ander langdradig en hopeloos slaapverwekkend.