Mannen in crisis

Autohandelaar Colin Diamond (Ray Winston in een rol waar hij doorheen lijkt te slaapwandelen) hoort van zijn vrouw dat ze hem gaat verlaten voor een ander. Dit komt aan als een mokerslag. Colin verliest al snel de controle als hij wil weten wie haar nieuwe geliefde is. Samen met een groep vrienden kidnapt hij zijn concurrent in de liefde. In een vervallen huis ergens in Londen wordt die gevangen gehouden, terwijl de groep Colin onder druk zet om wraak te nemen. In welke vorm blijft onduidelijk, totdat besloten wordt dat Colin hem moet vermoorden. In een confrontatie tussen kidnapper en slachtoffer blijkt Colin tegenstrijdige emoties over de situatie te hebben en hij dreigt langzaam zijn verstand te verliezen.

44 Inch Chest is het debuut van Malcolm Venville en geschreven door de scriptschrijvers van Sexy Beast. Het openingsshot waarin Colin van boven gefilmd wordt terwijl hij in een kapotgeslagen woonkamer luistert naar muziek, verwijst naar de vergelijkbare openingscène uit die film. In beide films wordt een man door zijn omgeving gedwongen om zich te bewijzen. De spanning wordt opgeroepen door twijfels die ontstaan bij de hoofdpersoon. Hier worden de breuklijnen van de hedendaagse mannelijke identiteit zichtbaar, waardoor complexe emoties langzaam doorsijpelen.

De groep vrienden die Colin steunt, is samengesteld uit verschillende typen van mannelijkheid. De venijnige en ouderwetse Peanut (een nare John Hurt) is als een wraakzuchtig vaderfiguur en Stephen Dillane is als Mal een gladde en opportunistische pestkop. Het interessantste personage is Ian McShanes Meredith. Hij is een gevatte homoseksueel die je niet zo snel zou associëren met de reactionaire en harde types uit Colins vriendenkring. Hij vormt een contrast met die stereotiepe versies van mannelijkheid en McShane steelt in zijn rol de show door grappige oneliners en zijn subtiele spel. Colin schippert door het toedoen van zijn vrienden tussen gevoelens van blinde woede en vergeving.

Te vrijblijvend

De film lijdt, ondanks een hoge verwachtingen scheppende cast, aan een te gekunstelde opzet. Het geheel komt toneelmatig over en af en toe probeert Venville de verstikkende sfeer te verlaten in flashbacks of absurde fantasieën. Deze ontstaan doordat Colin zijn verstand verliest, waardoor de scheidslijn tussen realiteit en fictie vervaagt. Het blijft echter allemaal te vrijblijvend en de film wordt nooit spannend. De kijker voelt niet mee met de gevangen geliefde en zijn lot of de groeiende onzekerheid van Colin. De situatie is gewoon te ongeloofwaardig en gemaakt. De crisis die de film als zijn thema heeft verliest hierdoor zijn lading. Dat de makers ook geen uitweg konden vinden in een gestrand plot blijkt uit het plotselinge einde van de film. Deze conclusie biedt geen voldoening of verheldering, waardoor het geheel lijkt op een oefening van een ensemblecast voor een film die nog niet af is.