Misdaad of meesterwerk?

Met interviews, archiefbeelden, amateurfilms, reconstructies en trucageshots blikt regisseur James Marsh terug op de streken van Petit en zijn vrienden. De documentaire ademt de sfeer uit van een spannend jongensboek. Petit, die ook op zijn zestigste nog een kwajongensachtige uitstraling heeft, haalt zijn eerste grote stunt uit tussen de torens van de Notre Dame. Na Australië is Amerika aan de beurt. De nog te bouwen hoogste torens van de wereld lijken een logische uitdaging te vormen voor de man die op het koord rondwandelt zoals een ander op de stoep. Terwijl de torens de hoogte in rijzen, bereiden Petit en zijn vrienden hun plan tot in de puntjes voor. Twee man zal ’s avonds de ene toren binnendringen en twee man de andere. Als alles lukt, wordt er een koord tussen de Twin Towers gespannen en zal Philippe Petit in alle vroegte ettelijke meters boven New York balanceren.

Symbolische daad

De reconstructie van de inbraak in de Twin Towers is niet overal even duidelijk. Marsh springt heen en weer in de tijd en vergeet soms te vermelden wie precies waar was en waarom, waardoor de interviews iets rommeligs krijgen. Het lukt hem wel om de kijker te doordringen van het belang van Petits ‘misdaad’. Petit is geen circusartiest, maar eerder een kunstenaar. Die grote, lompe torens, het symbool van macht, krachtpatserij en rijkdom (en tegenwoordig natuurlijk ook van terrorisme en angst), vormen in Petits wereld het decor van een soort sprookje. Dit heeft niets te maken met het wereldrecord hamburgers eten of bierkratjes opstapelen. Hier probeert iemand iets heel moois te bereiken, is de boodschap van Marsh. De prachtige soundtrack van Michael Nyman verhoogt de dromerige, bijna surrealistische sfeer die de film uitdraagt.

De dvd bevat als enige extra een Frans interview met Philippe Petit. Daarin komt hij naar voren als een excentrieke alleskunner (hij is behalve koorddanser ook jongleur, goochelaar, meesterdief en schrijver), maar ook als iemand die zich zeer bewust is van zijn eigen charmes. Hij vergelijkt zichzelf met de kleine prins van Antoine de Saint-Exupéry. Waar Marsh in Man on Wire een balans zoekt tussen de kwajongensachtige spanning van de daad en de kracht van de act zelf, spreekt Petit liever in filosofische termen over de ochtend dat hij de Twin Towers met elkaar verbond. De korte documentaire vormt een mooie aanvulling op Man on Wire. Ten slotte bevat de dvd de Amerikaanse trailer. Zware drums dreunen uit de boxen en grote letters buitelen over het beeld: One man planned a crime so incredibe you won’t believe your eyes. Het contrast met de Franse korte documentaire had niet groter kunnen zijn.